مدیرالنفیسه

در تربیت، باید اول مسأله پدر حل شود. همیشه بحث ما در مسائل تربیتی این بوده است که پدر با فرزند برخورد نفسانی می‌کند و برای سبک شدن و رفع خستگی کنار طفل می‌نشیند و بازی می‌کند! بازی با بچه‌ها به آنها شخصیت می‌دهد؛ بازی‌ که درآن نشاط باشد، اما لغو نباشد. گاهی ما بازی می‌کنیم ولی افسار گسیختگی است.

تفریح رسول اکرم (صلی الله علیه وآله) با بچه‌ها، منتهای شخصیت و روح دادن به آنها است؛ می‌رود توی بچه‌ها و بچه‌ها را با خود به عالم بالا می‌آورد. ولی وقتی ما با بچه ها بازی و تفریح می‌کنیم، بازی و تفریح ما، بازی و تفریح غافل است. در‌ حالیکه بازی و تفریح رسول اکرم بازی و تفریح ذاکر است. پدر اگر بداند چه مأموریتی دارد، با تفریح و بازی با فرزند خود، نه تنها پایین نمی‌رود، بلکه طفل هم بالا می‌آید.
[استاد حائری شیرازی]