مدیرالنفیسه

وقتی بچه کار خوب میکنه تو پنج شش تا جمله تعریفشو بکنید.
وقتی پدرش میگه تشنه ام و بچه میره برای باباش آب میاره برگردید بگید من به تو افتخار میکنم.
شب برید پیشش دراز بکشید بگین “امروز که بابات گفت تشنمه و تو رفتی آب آوردی من کیف کردم.” شش تا جمله دیگه راجع به همین بگید…"همین که میرفتی آب بیاری من قد وبالات را دیدم کیف میکردم، میدیدم بچم بزرگ شده، چقدر فهمیده شده” سر یه آب آوردن شش تا جمله بگید. بچه خوشش میاد اینا رو بشنوه
از اون طرف بچه اگر اشتباه کرد یه جمله کوتاه بگین..هی تکرار نکنید. یه جمله کوتاه بسه.

والدین قرار نیست اختلاف نداشته
باشند، دعوا نکنند و همیشه با هم موافق باشند.

کودک قرار است از والدینش روش درست حل اختلاف را بیاموزد.

قرار است ببیند پدر و مادرش با دو عقیده مختلف چگونه بر سر یک مسئله به تفاهم میرسند.

قرار است ببینند با داشتن اختلاف، عشق و محبت به پایان نمیرسد.

والدین قرار است به فرزندشان نشان دهند انسان حتی با خودش هم تفاهم ندارد چه برسد به دیگری، اما با احترام، ابراز درست عقاید، با گوش دادن به هم میتوان یک جایی به تفاهم رسید و مشکلات را حل کرد، و قرار است از هر اختلافی هر دو نفر پیروز بیایند نه تنها یک نفر

زن که باشی ….

زن که باشی اگریک شب را از سردرد یا ناراحتی تاصبح بیدارماندی
کمی شرایط سخت است..
مثلا بعدازساعتهای بی خوابی و کِسالتت نزدیک ظهر چشمانت گرمِ خواب می شود.. اما میان خواب و بیداری یادت می افتد لباس ها رانشُسته ای بازحمت چشمانت را بازمیکنی و روی پا می ایستی..لباسها را میشویی و همانطور که کنار ماشین لباسشویی ایستاده ای و باهمان چشمان خمارِ نیمه بازت به چرخش لباسها خیره شده ای یادت میفتد برای شام باید فکری کنی..
به سمت آشپزخانه می روی.. درب یخچال را باز میکنی خمیازه ای می کشی، مواد اولیه ای که برای پختن غذای مورد علاقه ی همسر یا فرزندت لازم است برمیداری ،باهمان حالت خواب آلود مشغول تدارک خوراکی برای شام میشوی…
دراین مرحله از شدت خواب و خستگی ، چشمانت تار می بیند و هرچند دقیقه یک بار باید اشک های بی خوابی ات را پاک کنی تا بهتر ببینی که داری چه می کنی ، مبادا نمکِ غذایت کم یا زیاد شود…!
قابلمه را روی اجاق میگذاری.. درحینِ روشن کردنِ شعله هایِ اجاق، در دلت می گویی میتوانم شعله را کم کنم و کمی دراز بکشم، تاسردرد و بی خوابی ام قدری التیام یابد..
اما گرد و غبارِ روی پیشخوان، توجهت را جلب میکند.. دستمالی به دست می گیری تا همه جارا تمیزکنی.. حین گردگیری، یادت می فتد که باید جارو هم بکشی…! شاید بعد از آن بشود کمی بخوابی…
گردگیری تمام میشود.. باهمان حالتِ خواب آلود و بی حال و بی رمق به سراغ جارو میروی.. روشنش میکنی وبه هرجان کندنی هم شده تمام خانه را مرتب میکنی..
درحالتی که به سختی روی پایت ایستاده ای، تمام اطراف را براندازی می کنی…پیش خودت می گویی کارهاتمام شد.. با لبخندِ رضایتی دراوج خستگی می روی روی مبل تاکمی درازبکشی …
ناگهان صدای زنگِ در ، مانع از بستن پلکهایت می شود… فرزندت ازمدرسه برگشته است… باید غذایش را گرم کنی و بعد هم بالای سرش بنشینی تا مبادا تکالیفش را اشتباه انجام دهد.. حواست هم باید باشد که ازخستگی، بی حوصله نباشی..
مهم نیست چقدرخسته ای و چقدر خوابت می آید…
مهم نیست دیشب رانخوابیده ای..
حتی سردرد یا احتمالِ بیمارشدنت هم مهم نیست…
همسر و فرزندت ، نیاز به رسیدگی و آرامش دارند…!"”

این فقط یک سکانس خیلی خیلی کوتاه از زندگی یک زن بود
زن که باشی.. برای خودت زندگی نمی کنی…
زن بودن سخت است..
مادر بودن، خیلی سخت تر….!