مدیرالنفیسه

وطن عاقل

? برای شخص عاقل و خردمند همه جا وطن است، او اگر در غربت هم زندگی کند، آن دیار برای او به منزله وطن است؛ زیرا در غربت هم مورد نیاز مردم بوده و آنان از فکر او بهره می برند و نظراتش را به کار می گیرند و بدین وسیله به مردم سود می رساند؛ اما شخص احمق و نادان که جز زیان، نفعی ندارد، حتّی در وطنش مطرود است، و دوستان و نزدیکانش هم از او اعراض می کنند، و گاه برای اینکه به آثار حمق او دچار نشوند، خود را از او مخفی می نمایند.

قال علی علیه السلام:

الْعَقْلُ فِی الْغُرْبَةِ قُرْبَةٌ وَ الْحُمْقُ فِی الْوَطَنِ غُرْبَةٌ.[1]

خردمندی در غریبی، قربت است و ابلهی در وطن، غربت می باشد.

ره رستگاری، ج 2، ص: 110

#همسرانه

رابطه مثل الاکلنگ میمونه باید نوبتی یکی کوتاه بیاد…!

اگه همیشه فقط یک نفر کوتاه بیاد؛ هر دو نفر زده میشن. یکی از بالا موندن و دیگری از پایین موندن…

“دوستت دارم”
“ممنونم” و
“عذر می خواهم”

اینها کلمات جادویی هستند که در یک زندگی مشترک موفق زیاد شنیده می‌شوند

#همسرانه

? مشاجرات مشخص نمی‌کنند که حق با کیست، چراکه هرکس از عقاید خود دفاع می‌کند؛ اما می‌توان فهمید آن کسی که صدایش را روی دیگری بلند می‌کند، به بلوغ فکری نرسیده است…!

#همسرانه

اگر از دست همسرت ناراحتی، این ناراحتی رو به درستی بروز بده و بگذار همسرت این ناراحتی رو بفهمه!!!

وقتی غصه‌هاتو می‌ریزی تو دلت، همسرت هیچ خبر از حال تو نداره و رفتار عادی خودش رو ادامه میده…!

اون وقت تو با خودت فکر می‌کنی؛ «من اینقدر ناراحتم و همسرم انگار نه انگار» و این خیلی خطرناکه!

اگه می‌خوای زندگی آرومی داشته باشی، نذار هیچ‌وقت به این نقطه برسی.