به همهی کارهای خود روح دهید
به همهی کارهای خود روح دهید
به دست دادنِ خود روح دهید. وقتی با کسی دست میدهید با همهی وجودِ خود دست بدهید.
سعی کنید با فشار دستتان بگویید: “از آشنایی با شما خوشحالم” یک دست دادن زورکی و بیرمق از دست ندادن بدتر است.
به خندههایتان روح دهید.
با چشمهایتان بخندید.
هیچکس خندههای تصنعی، خشک و مصلحتی را دوست ندارد. وقتی میخندید، به راستی بخندید.
به متشکرمهای خود روح دهید. یکی متشکرمِ ماشینی و از سر عادت، تقریبا فقط یک صدا است. هیچ مفهومی ندارد. بیثمر است.
هروقت به حرفهای خود شور و حال میدهید، خودتان هم بهطور ناخودآگاه از این شور و شوق بهرهمند میشوید. این مسئله را همین الان امتحان کنید.
?دکتر محمود معظمی