مدیرالنفیسه

به همه‌ی کارهای خود روح دهید

به دست دادنِ خود روح دهید. وقتی با کسی دست می‌دهید با همه‌ی وجودِ خود دست بدهید.
سعی کنید با فشار دستتان بگویید: “از آشنایی با شما خوشحالم” یک دست دادن زورکی و بی‌رمق از دست ندادن بدتر است.

به خنده‌هایتان روح دهید.
با چشم‌هایتان بخندید.
هیچ‌کس خنده‌های تصنعی، خشک و مصلحتی را دوست ندارد. وقتی می‌خندید، به راستی بخندید.
به متشکرم‌های خود روح دهید. یکی متشکرمِ ماشینی و از سر عادت، تقریبا فقط یک صدا است. هیچ مفهومی ندارد. بی‌ثمر است.

هروقت به حرف‌های خود شور و حال می‌دهید، خودتان هم به‌طور ناخودآگاه از این شور و شوق بهره‌مند می‌شوید. این مسئله را همین الان امتحان کنید.

?دکتر محمود معظمی