مدیرالنفیسه

#همسرانه
آیا ازدواج و گذشت چند سال از زندگی مشترک، منجر به کاهش عشق بین افراد می شود؟

طبق نظریه استرنبرگ عشق مرکب از سه بخش است: صمیمیت، شور و شوق(شهوت) و تصمیم (تعهد).

جالب است بدانید بیشتر مردم تنها مولفه شور و شوق را نشانه عشق می دانند و چون به صورت طبیعی در ابتدای زندگی مشترک این مولفه پررنگ تر و قوی تر است، این برداشت را دارند که اوایل زندگی بیشتر عاشق یکدیگر بوده اند و به مرور زمان از عشق آن ها کاسته شده است.
این در حالی است که معمولا به مرور زمان دو جنبه دیگر عشق یعنی صمیمیت و تعهد پخته تر و قوی تر خواهد شد و آن چه تعیین کننده یک رابطه مشترک موفق است، تعادل بین این سه مولفه است.
شور و شوق بعد انگیزشی رابطه است و در واقع، آن چیزی است که باعث می شود زن و شوهرها برای یکدیگر جذاب و خواستنی باشند بنابراین بسیار طبیعی است که در ابتدای زندگی، بیشترین بخش رابطه زن و شوهرها را به خود اختصاص دهد.
به مرور زمان و با شناخت بیشتر، زن و شوهرها در دیگر جنبه ها با یکدیگر صمیمیت پیدا می کنند. برای مثال صمیمیت عاطفی، روان شناختی، عقلانی، معنوی، اجتماعی و تفریحی، زیبایی شناختی و … یعنی زن و شوهرها بدون شور و هیجان اولیه می توانند در آرامش از صمیمیت چند جانبه در زندگی شان لذت ببرند و به این رابطه رضایت بخش احساس تعهد و تعلق داشته باشند.