مدیرالنفیسه

#یک_صفحه_کتاب

آیا بیشعور با احمق برابر است؟!

حقیقتش را که بخواهید احمق مجرم نیست… بیمار است…. معمولاً احمق ها آگاهانه دست به حماقت نمی زنند… خیلی از آن ها حتی فکر می کنند که خردمند و دانا هستند… نه احمق! احمق ها بیشتر از آنکه موجب تنفر بشوند، مایه ترحمند… بیشعور ها داستان شان با احمق ها خیلی فرق دارد.
کسی که ساعت سه صبح بوق میزند… بیشعور است.
کسی که جلو تمام زنان مسیر می ایستد… بیشعور است.
کسی که در خیابان باریک دوبله پارک می کند… بیشعور است.
کسی که شب تمام مسیر را نور بالا می رود… بیشعور است.
این ها همه بیشعورند… حالا یا از نوع احمقِ بیشعور یا از نوع پروفسور بیشعور….!
احمق بودن درد ندارد؛ درمان هم ندارد، ربطی هم به شعور ندارد، بیشعوری از جای دیگری می آید…
از خانه و مدرسه…
از سرانه مطالعه….
از خود شیفتگی…
از بی وجدانی…
از مرکز فرهنگ فاسد…
بیشعوری واگیر دارد…
هم درد دارد و هم درمان….
مشکل ما، احمق ها نیستند
مشکل ما، هیچوقت احمق ها نبودند
مشکل ما، بیشعور ها هستند. یادتان باشد سواد هیچ وقت شعور نمیاره. شعور یعنی تشخیص کار خوب از بد شعور یعنی تشخیص کار درست از اشتباه این شعور است که راه استفاده درست و یا غلط از علم و سواد رو به ما میگه! شعور رو به کسی نمیشه آموزش داد؛ یک انسان میبایست در درون خودش طلب شعور کند تا به آن دست پیدا کند.

کتاب بیشعوری
خاویرکرمنت