مدیرالنفیسه

5 نشانه اینکه احتمالا به زودی شغلتان را از دست می دهید
در گذشته بسیاری از افراد چند دهه را در یک شغل باقی می ماندند اما امروزه با گسترش کسب و کارهای کوچک تغییر شغل به روالی عادی تبدیل شده است.

با این حال در کشورهایی که با مشکل بیکاری دست به گریبان هستند اخراج از یک شغل می تواند به معنی دوره ای طولانی از بیکاری ناخواسته باشد. این شرایط زمانی حادتر می شود که فردی با توانایی، مهارت و تخصص بالاتر درکمین نشسته تا جای شما را بگیرد.

در چنین شرایطی با آگاهی از نشانه های نارضایتی مدیر و احتمال اخراج شدن می توانید راهکارهای مناسبی را برای بقا در سمت مورد نظر در پیش گرفته یا حداقل سریعتر به دنبال یافتن یک شغل باشید؛ این راهکارها عبارتند از:
1. گفتگویی که با مدیر داشته اید در قالب یک ایمیل به شما ارسال می شود

فرض کنید که به تازگی جلسه ای را با مدیرتان داشته اید که در آن لحن طرفین چندان دوستانه نبوده است. شما با خروج از جلسه سعی می کنید آرامش خود را حفظ کرده و آن را فراموش کنید. با این حال روز بعد ایمیلی را از مدیر دریافت می کنید که در آن بحث های مطرح شده مستند سازی شده است.

مستندسازی گفتگوها در سازمان اغلب عواقب خوبی را در پی ندارد، چرا که مدیران سعی می کند پیش از اخراج یک نفر تا حد امکان اسناد و مدارکی را علیه آن فرد آماده کنند.

شما اما از محتوای ایمیل به عنوان راهنمایی برای بهبود عملکرد استفاده کرده و سعی کنید نقص های خود را مرتفع کنید.
2. مدیر سریعتر از اینکه بتوانید کارها را انجام دهید، آنها را پیگیری می کند

همانطور که در مرحله قبل گفتیم به جای زانوی غم بغل گرفتن بهتر است دست به کار شده و موارد ذکر شده در ایمیل را سرو سامان دهید، چرا که اگر مدیر به دنبال بهانه جویی از شما باشد، سریعتر از آنکه فکر کنید سراغ وظایف محوله به شما آمده و از این به بعد روال بازرسی های وی شتاب بیشتری به خود می گیرد.

حتی ممکن است از شما درخواست شود که برنامه فعالیت های روزانه و نحوه انجام کارها را به وی گزارش کنید. اگر احساس ناامیدی کرده و از عهده انجام کارهای ذکر شده برنیایید، باید خود را آماده خداحافظی با شغلتان کنید.
3. مسئولیت ها و وظایف به شما محول نمی شوند

یکی از همکارانتان به سمت شما می آید و تصمیم دارید کمی سر به سر وی بگذارید اما متوجه می شوید که رییس پروژه ای را که رهبری آن بر عهده شما بوده به او واگذار کرده است.

در این لحطه احساس می کنید که یک پارچ آب سرد را روی سر شما خالی کرده اند، اما چاره ای نیست باید در کمال بی میلی تمام فایل های پروژه را به او واگذار کنید.

اگر کارمند خوش بینی باشید در این لحظه با خود می اندیشید که از نظر مدیر این پروژه در حد شما نبوده یا او تصمیم دارد برنامه کاری شما را برای پروژه های مهم تر خالی کند. اما طرف دیگر ماجرا این است که از نظر مدیر شما از توانایی های لازم برای پیشبرد اهداف شرکت برخوردار نیستید.
4. به برخی جلسات دعوت نمی شوید

هنگامی که در اداره نشسته اید متوجه می شوید که همکارانتان در حال رفتن به جلسه ای هستند که شما به آن دعوت نشده اید، در این لحظه حتی ممکن است برای مطمئن شدن تقویم کاریتان را هم چک کنید، اما خبری از یادداشت نیست.

در چنین حالتی ممکن است که مدیر تاریخ اخراج شما را هم مشخص کرده باشد و پروژه مطرح شده در آن جلسه بیش از عمر کاری شما در شرکت طول بکشد.
5. فردی با سمت مشابه و تجربه بیشتر استخدام شده است

صبح شنبه که به سرکار می روسد، می بینید که مدیر شرکت فرد جدیدی را به کارکنان معرفی می کند و همه از رزومه برجسته و تجربه بالای او سخن می گویند.

با نگاهی به کارت ویزیت کارمند جدید متوجه می شوید که وی قبلا در سمتی مشابه فعالیت داشته است. در این لحظه شاید فکر کنید که مدیر برای کاهش حجم کاری یک نیروی کمکی را استخدام کرده است.

متاسفانه کمتر مدیری پیدا می شود که حاضر باشد با استخدام یک نیروی جدید هزینه اضافه ای را به شرکت تحمیل کند. صادقانه بگویم یکی از واضح ترین نشانه های اخراج شما، استخدام فردی با مهارت ها مشابه، تجربه بیشتر و احتمالا حقوق بالاتر است.

شرکت با استخدام چنین فردی به شما می گوید که از ساختار و نتایج کنونی راضی نیست و احتمالا مقصر آن شما هستید.

با توجه به نشانه های بالا می توانید از احتمال اخراج شدن خود خبر دارید شوید و با آگاهی از این نکته چند راه در پیش دارید که از این میان می توان به منتظر اخراج ماندن، گفتگوی صریح با مدیر و اطلاع از انتظارات و برنامه های او یا جستجو برای یک شغل جدید اشاره کرد.

دختر ایرانی به جای آنجلینا جولی، عروس مرده شد
او بیش از 50 جراحی پلاستبک انجام داده تا شبیه آنجلینا جولی شود اما وی به شخصیت کارتون عروس مرده معروف شد.
جراحی پلاستیک دختر ایرانی را به جای آنجلینا جولی شبیه عروس مُرده کرد.

به گزارش عصرخبر، سحر نام مستعار دختر ایرانی و یکی از علاقه‌مندان آنجلینا جولی بازیگر معروف هالیوود است.

به گزارش رسانه اتریشی امروز، او بیش از 50 جراحی پلاستبک انجام داده تا شبیه آنجلینا جولی شود اما وی به شخصیت کارتون عروس مرده معروف شد.

دختر ایرانی به جای آنجلینا جولی، عروس مرده شد (+عکس)
به گفته سحر، 19 ساله، وی ماه‌ها رژیم گرفته تا به 40 کیلوگرم وزن برسد. او می‌گوید آنجلینا جولی را دوست دارد و او را تحسین می‌کند.

این دختر 19 ساله ایرانی که بیش از 50 عمل جراحی انجام داده، بیشتر به شخصیت فیلم «عروس مرده» به جای آنجلینا جولی شبیه شده است.


دختر ایرانی به جای آنجلینا جولی، عروس مرده شد (+عکس)

به گزارش عصرخبر، جالب اینجاست که این شخصیت عروس مرده اکنون در فضای مجازی اینستاگرام تبدیل به سلبریتی شده و در صفحه اش اقدام به جذب تبلیغ و کسب درآمد کرده است.

طبق قرآن حتی جمعه هم تعطیل نیست
استاد بزرگوار و دانشمند ذوفنون، ابوالحسن شعرایی شخصیتی بود که در اعصار اخیر کسی را به جامعیّت علمی و تسلّط او بر معقول و منقول و معارف قدیم و جدید نمی‌توان یافت. بسیاری از چهره‌های ممتاز حوزه و دانشگاه همچون آیات میرزا هاشم آملی، حسن‌زاده آملی، جوادی آملی، رضی شیرازی و استادان دکتر عبدالحسین زرین‌کوب، دکتر محمد خوانساری، دکتر مهدی محقق، دکتر سادات ناصری، دکتر محسن جهانگیری و اکبر داناسرشت در رشته‌های مختلف علمی در محضر او شاگردی کرده‌اند.

اکبر ثبوت با این مقدمه در «اطلاعات» نوشت: درس استاد شعرایی در هیچ یک از روزها و شب‌های سال (منهای عاشورا و 28 صفر رحلت پیامبر صلوه‌الله علیه و آله) تعطیل نمی‌شد و چون به ایشان گفتند چگونه است که شما حتی در شب و روز بیست و یکم رمضان درس را تعطیل نمی‌کنید؟ پاسخ دادند: مگر جز این است که به روایت معتبر شیخ صدوق، در دو شب بیست و یکم و بیست و سوم رمضان که بیش از تمامی شب‌های سال احتمال می‌رود شب قدر باشند، مذاکره علمی از هر عبادت دیگری با فضیلت‌تر است: «من احیی هاتین اللیلتین بمذاکرة العلم فهو افضل؟» و مگر جز این است که امیر مؤمنان (ع) حتی در بستر مرگ و تا ساعتی پیش از آنکه چشم از جهان فرو بندد، با سخنان گهربار خود مشغول تعلیم خلق بود و از جمله ـ به روایت امام سجاد (ع) از امام حسین (ع) ـ خطاب به فرزند خود فرمود: «ایاک و ظلم من لایجد علیک ناصرا الا الله» (زنهار بر کسی که در برابر تو جز خدا یاوری ندارد ستم نکنی).

یک بار دیگر نیز گفتند: من به عنوان عضو شورای عالی فرهنگ، به شورا پیشنهاد کردم نیمی از تعطیلاتی را که مربوط به مناسبت‌های مذهبی است حذف کنند و به جای آن، در هر یک از روزهایی که مصادف با مناسبت‌های مزبور است (مثلا روز وفات امام صادق (ع)) یک برنامه دو ساعته برای مؤسسات آموزشی و ادارات و کارخانه‌ها و … اجرا شود که در خلال آن به سخنرانی یا مقاله‌خوانی و … درباره مناسبت آن روز بپردازند تا عموم مردم شناخت بیشتری از شخصیت‌ها و مناسبت‌های دینی پیدا کنند.


استاد می‌گفتند: من همچنان پیگیر این پیشنهاد و طرح مربوط به آن هستم. چون این همه تعطیلات که هیچ دستور و حتی اشاره‌ای از پیشوایان دین در مورد آنها نداریم، تنها نتیجه‌اش اتلاف عمر افراد جامعه، از دانش‌آموز و دانشجو و کارگر و کارمند و … است و به بطالت گذراندن وقت و نه تنها توجیه عقلی و شرعی ندارد که بعضا زمینه‌ساز افزایش کارهای خلاف هم هست.

نیز به زبان طنز می‌گفتند: من با تمامی اصحاب مذهب تعطیل شدیدا مخالفم و بارها گفته‌ام که ابوریحان بیرونی در تمامی سال فقط دو روز تعطیل می‌کرد: نوروز و مهرگان؛ و از متأخّران، حکیم زاهد ملا محمد کاشی، همه روزه به جز عاشورا برنامه تدریس داشت و من هم در طول سال، بیش از دو روز درس و کار علمی را تعطیل نمی‌کنم زیرا معتقدم درس گفتن عبادت و ادای امانت است و واجب و همان طور که روز عید غدیر یا مبعث، نماز و ادای امانت را نباید تعطیل کرد، درس گفتن و درس گرفتن و کارهای غیردرسی را هم اگر به چشم انجام وظیفه الهی و عبادت و خدمت به خلق نگاه کنیم، حکم نماز و ادای امانت را دارد.

سپس به من گفتند: پدر شما که آدم بسیار مقدّسی هم هست، چند روز کامل از سال را تعطیل می‌کند؟ پاسخ دادم: گمان نمی‌کنم جز سه روز که دو روزش را شما هم تعطیل می‌کنید ـ به اضافه 21 رمضان ـ تعطیل داشته باشد. گفتند: خوب! آیا این تعطیل نکردن به معنی بی‌حرمتی به مقدسات است؟ نه! چون او می‌گوید: کاری که من دارم، تلاش برای برآوردن نیازهای مردم و به نیت امتثال امر الهی در خدمت به خلق است.

در درس تفسیر نیز وقتی به آیه 65 از سوره مبارکه بقره رسیدیم، استاد گفتند: چنانکه در قرآن آمده است، روز شنبه برای یهود روز تعطیل بود و آنان در آن روز مجاز به فعالیت نبودند ولی چنانکه در قرآن نیز آمده، روز جمعه برای مسلمانان این‌گونه نیست بلکه مسلمانان در این روز، باید پس از ادای فریضه جمعه، به دنبال فعالیت‌های سودمند بروند: فانتشروا فی الارض و ابتغوا من فضل‌الله (الجمعة، 10)

و اینک ماییم و تعطیلاتی که هیچ حاصلی جز هدر دادن وقت جامعه ندارد و کاستن از آنها بی‌توجهی به مقدّسات تلقی می‌شود و برای افزودن به آنها، از شئون و جایگاه پیشوایان دین و عنوان تعظیم شعائر مایه می‌گذارند.

به خیلیها میگیم “دوست”
به هرکسی که بتوونیم باهاش بیشتر از یه سلام و احوالپرسی ساده حرف بزنیم.
خیلی از این “دوست"ها،دوست نیستن.
همکارن،همکلاسین،فامیل دورن،همسایه ن، یه آشنان فقط…
“دوست” اونیه که باهاش رازهای مشترک داری.اونیه که وقتی دلت گرفت اول از همه شمارهء اونو میگیری.
اونیه که برای قدم زدن انتخابش میکنی.اونیه که جلوش لازم نیست به چیزی تظاهر کنی.که اگه دلت گرفت بهش میگی “دلم گریه میخواد!”
اونیه که دستت رو میگیره و میگه “میفهمم".
که نمیخواد براش توضیح واضحات بدی.
اونیه که سر زده خراب میشی سرش.
نمیگی شاید آمادگی نداشته باشه.چون مهم نیست.نه برای اون نه برای تو.حتی اگر خونه ش خیلی کثیف باشه.یا سرش خیلی شلوغ باشه.چون همیشه برای تو وقت داره.

دوست اونیه که همیشه برات گزینه ی اوله.اونیه که بهت سرکوفت نمیزنه.تحقیرت نمیکنه.بهت نمیخنده…
بقیه یا همکارن،یا همکلاسین،یا فامیل دورن،یا همسایه،یا یه آشنان فقط…همهء اینا رو گفتم که بگم آدما عوض میشن اما معیار دوستی عوض نمیشه.

برای همین یکی که تا دیروز برات “دوست” بود میشه یه خاطره یا یه همکلاسی قدیمی…بعد اونی که سالها همکلاسی قدیمیت بود برات میشه “دوست"!…