مدیرالنفیسه

  • خانه 
  • In the name of Allah the merciful and the compassionate 
  • تماس  
  • ورود 

آسوده بخواب کوروش ما دیگه از کنترل خارجیم!

12 آبان 1396 توسط مدیر النفیسه

آسوده بخواب کوروش ما دیگه از کنترل خارجیم!
«اصلا قصد توهین به آن دسته از هخامنشیان به‌ جا مانده، که عده‌شان هم کم نیست، نداریم. باشد که در کنار جوک‌های تلگرام و پیگیری کلیپ‌های عروسی مردم و عکس‌های لو رفته هنرمندان، کمی هم تاریخ بخوانیم تا کوروش هم کمی از دست ما آسوده بخوابد.»
روزنامه قانون در مطلبی طنز نوشت: «کوروش کبیر برای همه ایرانیان و حتی جهانیان، چهره تاریخی و برجسته‌ای به حساب می‌آید؛ تا جایی که تاریخ برای ما ایرانیان از عصر یخبندان به‌ صورت یهویی وارد سلسله هخامنشیان می‌شود و اصرار داریم ما از نسل مسلم کوروش هستیم و دارای فرهنگ و قدمت ٢٥٠٠ ساله. در یک کلام تاریخ قبل از تو سوءتفاهم بود. ما به‌ خاطر علاقه و عِرق ملی‌مان به این بزرگ سلسله ایرانی، اطلاعات وسیع و دیوانه کننده‌ای از آنها داریم. مثلا می‌دانیم تخت جمشید و پاسارگاد خیلی خوب و مهم هستند و ایرانی نیستی اگر با این‌ها عکس نداشته باشی. تتوی فَروَهَر هم که دیگر رد خور ندارد و خدا از ازل بین دو شانه را برای این علامت تعبیه نموده است. یک منشور کوروش هم داریم که این خارجی‌های دزد بی‌بُته آن را به یغما بردند و نگذاشتند مثل تخت جمشید خودمان به مرور مرمتش کنیم و تکه‌های اضافه‌اش را جدا کنیم تا دل‌بازتر شود!

کوروش هم که دیگر هر ایرانی می‌داند، پادشاه ما بوده و خیلی مرد بزرگ و خوش‌اخلاقی بوده و همه به ما در آن دوران افتخار می‌کردند پس الان هم باعث افتخاریم چون همه نوه، نتیجه، نبیره، ندیده‌های او هستیم. به‌ هر حال اصلا مهم نیست که ما امروز چگونه زندگی می‌کنیم. همین که در لابه‌لای امور روزانه‌مان از جمله معروف «برو بابا اون‌ موقع که ما تاریخ و فرهنگ ٢٥٠٠ ساله داشتیم، تو کجا بودی…» استفاده می‌کنیم، یادآور اهمیت و فرهنگ ماست. مثلا وقتی در خیابان به بانوان متلک‌های مثبت 18 یا بعضا مثبت 24می‌اندازیم، فراموش می‌کنیم از کدام نسلیم. یا وقتی در ترافیک کلافه می‌شویم و با بوووووق خار در گوش یکدیگر فرو می‌کنیم. وقتی در شبکه‌های اجتماعی با کل نسوان خاندان مسی و دوستان وصلت می‌کنیم، یادمان نیست که ما چه خوب‌هایی از نسل کوروشیم.

در کل هر وقت مرتکب عمل غریب‌الوقوعی می‌شویم که به هیچ گروه و مسلکی مربوط نمی‌شود، آن را به تاریخ ٢٥٠٠ ساله‌مان می‌چسبانیم و معتقدیم چون ما نژاد برتر هستیم، پس حرف اضافه نباشد و حالاحالاها مونده تا به ما برسید و همین ژن خوب ما باعث شده تا هر کاری می‌کنیم، خوب می‌کنیم. حتی دیده شده نوادگان کوروش در صف غذا چه هااا که نکرده‌اند و با فحش و کتک کاری حق مسلم خودشان را گرفته‌اند و هنگام خشونت و توهین به یکدیگر، فقط قصد داشته‌اند فتوحات کوروش را بازسازی کنند. همین.

در این یادداشت قصدمان تبریک و شادی برای روز کوروش بزرگ و یادآوری افتخاراتش برای ایران و ایرانی بود که متاسفانه حواس‌مان پرتِ شاهکارهای نوادگانش که ما باشیم شد. اصلا قصد توهین به آن دسته از هخامنشیان به‌ جا مانده، که عده‌شان هم کم نیست، نداریم. باشد که در کنار جوک‌های تلگرام و پیگیری کلیپ‌های عروسی مردم و عکس‌های لو رفته هنرمندان، کمی هم تاریخ بخوانیم تا کوروش هم کمی از دست ما آسوده بخوابد.»

 1 نظر

گپی با یک روحانی که راننده کامیون است

12 آبان 1396 توسط مدیر النفیسه

گپی با یک روحانی که راننده کامیون است
دیدن انسان‌هایی که لباس روحانیت دارند و با این حال، برای امرار معاش آستین همت بالا می‌زنند و نان عرق ریزان خود را می‌خورند، لذت دو چندانی دارد؛ انسان‌هایی که در کنار فعالیت تبلیغی و حوزوی، به تأسی از سبک و سیره پیامبران، عرق جبین می‌ریزند و برای گذران زندگی خویش کار می‌کنند و طلبگی و تبلیغ دین را تنها برای رضای خدا انجام می‌دهند.
حجت‌الاسلام ابراهیم شوشتری از ۱۰سال قبل با کار روی تریلی امرار معاش می کند و تا به امروز نیز در کنار کارهای فرهنگی و تبلیغی و تربیت ۵۰۰ حافظ قرآن بالای ۵ جزء هیچ پولی از بابت تبلیغ یا حوزه و منبر دریافت نکرده است و معتقد است تبلیغی که بر پایه تلاش و کار باشد مؤثرتر خواهد بود.
 همچنین حجت‌الاسلام سید محسن عبدلی که سال‌هاست با راه‌اندازی واحد صنعتی در منطقه فتح تهران در راه بی‌نیاز کردن کشور در تجهیزات لایروبی تلاش می‌کند در کنار فعالیت صنعتی و تحقیقاتی در زمینه تبلیغ دین و کارهای فرهنگی و برگزاری کلاس‌های خودشناسی فعایت می‌کند. این دو روحانی از فراز و نشیب‌های زندگی و مسیری که در آن قرار گرفتند و کار و تلاش در کنار کارهای تبلیغی گفتند.
راه درستی که پدر نشان داد
سال ۱۳۵۳ در فاروج از بخش‌های توابع خراسان به دنیا آمد. پدر از روحانیون برجسته خراسان شمالی بود وبه همراه برادر و شوهر خواهرش که همه از روحانیون برجسته بودند زمانی که هنوز حوزه‌ای هم در آنجا تأسیس نشده بود به تربیت طلبه‌ها مشغول بودند. وقتی دو برادر در نبرد با دشمن به شهادت رسیدند و با وجود آنکه خانواده پدری از بزرگان لشکری و کشوری و حوزوی بودند ترجیح داد به جای استفاده از این موقعیت راهی حوزه علمیه شود.
دفتر زندگی حجت‌الاسلام ابراهیم شوشتری به گونه‌ای رقم خورد که او در مسیر تلاش در حوزه علمیه با رد کردن پست‌های پیشنهادی برای امرار معاش خانواده راهی جاده و بیابان شود. او امروز یکی از راننده‌های ترانزیتی مسیرهای بندری ایران و آسیا است و این شغل را فرصتی برای تبلیغ می‌داند و امروز با مدیریت مؤسسه جامعه القرآن در خراسان گام مهمی در تربیت انسان‌های قرآنی و حافظان قرآن برداشته است.
او با بیان اینکه بزرگترین تصمیم زندگی‌اش را بر اساس سیره انبیا و ائمه اطهار گرفته است گفت: مرحوم پدرم مدیر حوزه علمیه در فاروج بود و تمام اعضای خانواده ما روحانی هستند. من هم بر اساس علاقه‌ای که به تبلیغ دین و روحانیت داشتم وارد حوزه علمیه شدم. یکی از روزها پدرم به من گفت روی پای خودت بایست تا خالصانه برای دین کار کنی.
ایشان در زندگی الگو و نمونه بودند. هیچگاه برای کارهای تبلیغی یا امام جماعت ومسجد و منبرهایی که می‌رفتند پولی دریافت نمی‌کرد و حتی بعد از شهادت دو برادرم او حقوق بنیاد شهید را نمی‌گرفت تا اینکه یکی از دوستان به من گفتند از پدر بخواهید این حقوق را بگیرد.
من خواسته وی را به پدرم منتقل کردم و پدرم تا زمانی که حقوق بنیاد را می‌گرفت همه آن را صرف امور خیریه می‌کرد. همیشه در مشارکت‌های خیریه‌ای نفر اول بودند و سیره زندگی پدرم همانی بود که در قرآن نیز به آن اشاره شده است. زندگی امروز من بر اساس همین تربیت است. دوست نداشتم وابسته بیت‌المال باشم و می‌خواستم روی پای خودم بایستم و متکی به خودم باشم. نه تنها تا به امروز از کار طلبگی و تبلیغ دین دست برنداشته‌ام، بلکه حتی از فرصت رانندگی هم برای تبلیغ دین استفاده می‌کنم.
وی ادامه داد: در ایام ماه محرم یا فاطمیه و عزاداری‌ها منبرمی روم و البته فعالیت فرهنگی و تبلیغی که انجام می دهم محدود به این ایام نیست و در کنار آن نیز با تریلی در جاده‌ها کار می‌کنم. همه کارهای تریلی را خودم انجام می‌دهم و همیشه لباس کار به تن دارم. در پایانه بندرعباس با برپایی نماز جماعت چند دقیقه‌ای برای همکاران خودم از روایت‌ها و آیات قرآن صحبت می‌کنم. ورود به این شغل را از توفیقات خداوند می‌دانم.
به‌طور مثال یک بار که وقتی برای کارخانه‌ای در شهرک صنعتی چناران بار می‌زدم صاحب کارخانه بعداز اینکه متوجه شد من روحانی هستم توجه خاصی نشان دادند و به ایشان گفتم من چه کاری می‌توانم برای شما انجام بدهم. پیشنهاد دادم تا چهره‌های قرآنی را به این کارخانه بیاورم تا برای پرسنل برنامه‌های فرهنگی برگزار کنند.
صاحب کارخانه با این پیشنهاد موافقت کردند و پس از آن پیشنهاد تأسیس جامعه القرآن در چناران را مطرح کردم. با قبول این پیشنهاد قبل از راه‌اندازی خط تولید جدید کارخانه دفتر جامعه القرآن با حضور حجت‌الاسلام طباطبایی و فرزندشان محمد حسین از قاریان ممتاز و معروف دفتر جامعه القرآن افتتاح شد و همین هفته گذشته چهار فارغ‌التحصیلی نفر از قاریان چناران در حفظ کل قرآن کریم را جشن گرفتیم.
همه اینها توفیقی بود که از کار من نشات گرفته است و اگر این شغل من نبود شاید این دفتر در این شهر راه‌اندازی نمی‌شد و امروز حافظان و قاریان قرآن از این شهر مذهبی تحویل جامعه داده نمی‌شد. پشت فرمان هم که هستم کارهای مربوط به درس حوزه را از یاد نمی‌برم.
در ساعت‌های طولانی که در کویر رانندگی می‌کنم درس‌های خارج آیت‌الله فاضل، آیت‌الله وحید خراسانی و آیت الله جوادی آملی و همچنین درس اخلاق را در ماشین گوش می‌کنم و یاد می‌گیرم. همه این ویژگی‌های مثبت باعث شده است تا همچنان در شغل رانندگی ترانزیت کار کنم. یک بار فرمانداران یکی از شهرها به من پیشنهاد داد تا به جای رانندگی یک مرکز مرغداری راه بیاندازم اما مخالفت کردم زیرا با این کار از درس و تبلیغ باز می‌ماندم در حالی که در کنار کار رانندگی همه کارهای فرهنگی و تبلیغی‌ام را نیز انجام می‌دهم و از این راه نیز امرار معاش می‌کنم.
زیباترین نجات زندگی‌ام را در شب‌های قدر در پایانه بندرعباس و در کنار همکاران خودم تجربه کردم. شب‌هایی که همه راننده‌ها از اینکه یک نفر از جنس و صنف خودشان برای آنها سخنرانی و روضه خوانی می‌کند خوشحال بودند. با اینکه من در پایانه‌ها با لباس کار می‌روم همه من را به عنوان طلبه می‌شناسند.
خانواده قرآنی
در این سال‌ها توفیقات زیادی از سوی خدا نصیب من شده است. سال ۷۲ در قم با همسرم آشنا و ازدواج کردیم. در طول ۲۴ سال زندگی مشترک صاحب دو دختر و یک پسر شده‌ایم و همسر و سه فرزندم همگی حافظ کل قرآن هستند.
همسرم در قم مسئول گروه تواشیح تسنیم است که دوسال قبل در رقابت‌های کشوری اوقاف به مقام قهرمانی رسیدند. زندگی از دیدگاه من وقتی با هدف توحید و عمل به وصیت پیامبر اکرم (ص) که همه را به قرآن و اهل بیت دعوت کردند باشد یک زندگی ایده آل و موفق خواهد بود.
طی این سال‌ها همیشه سعی کردم قوانین راهنمایی و رانندگی را رعایت کنم گرچه برخی از این قوانین را قبول ندارم. به‌طور مثال برخی محدودیت سرعت در جاده ها که مربوط به ۱۰۰ سال قبل است و همچنان نیز همان محدودیت پابرجاست ، قبول ندارم. درس‌های زیادی در جاده آموختم و یاد گرفتم باید در زندگی استوار بود.
حجت‌الاسلام شوشتری در ادامه با بیان اینکه هیچگاه سربار دولت نبوده و تنها از راه کار روی تریلی امرار معاش کرده است، با گلایه از همراهی نکردن برخی از نهادهای دولتی گفت: متأسفانه برای به‌نتیجه رساندن فعالیت‌های فرهنگی و تبلیغی با سنگ‌اندازی برخی از این نهادها مواجه می‌شوم.
اگر من به جای این شغل عنوان دولتی داشتم مطمئناً مسئولان ادارات و دستگاه‌های دولتی خواسته مرا می‌پذیرفتند اما امروز توجهی به خواسته من نمی‌کنند. من به‌عنوان نماینده مؤسسه جامعه القرآن در خراسان که تا امروز ۱۵ شعبه از شعب جامعه القرآن را در خراسان تاسیس کرده‌‌ام برای احیای ۱۰ موقوفه قرآنی و غیرقرآنی تلاش می‌کنم اما اعتباراتی که برخی از مسئولان مصوب کرده‌اند بعضی از دستگاه‌ها کارشکنی می‌کنند تا این اعتبارات به نتیجه نرسد.
۸۰ درصد کسانی که در رقابت‌های قرآنی کشور مقام کسب می کنند در مجموعه جامعه القرآن پرورش یافته‌اند و علی رغم این موفقیت‌ها هیچ حمایتی از سوی مسئولان از ما انجام نمی‌گیرد. در این ۱۰ سال با دسترنج خودم فعالیت‌های فرهنگی داشتم و نزدیک به ۵۰۰ حافظ با لای ۵ جزء قرآن تحویل جامعه داده‌ام و سؤال من این است که همه نهادهای فرهنگی ما با این همه امکانات و نیروی انسانی که دارند تاکنون چه تعداد حافظ قرآن به جامعه تحویل داده‌اند؟
از حوزه تا کف دریا
صدای گوشخراش دستگاه‌های تراش فضای واحد صنعتی را پر کرده است. کارگاهی بزرگ که در زمینه ساخت تجهیزات لایروبی برای کشتی‌های لایروب در دریا و «ناخن»‌های مخصوص برای تراش کف د‌‌ریا و زره پمپ یا همان شولد‌‌رینگ فعالیت می‌کند.
با تلاش مهندسان و کارگران فنی این کارگاه، نخستین پمپ‌های لایروب در ایران ساخته شده که قادر است در هر ۸۰ثانیه گل و لایی به اندازه ظرفیت یک کامیون را پمپاژ کند. اما نکته جالب توجه در این واحد صنعتی دانش بنیان، مدیریت آن است که برعهده روحانی پابه سن گذاشته‌ای به نام سید محسن عبدلی است.
روحانی پرکاری که فعالیت صنعتی را به شکل تجربی و عملی آموخته و از سال ۸۴ فعالیت این واحد صنعتی را در بخش لایروبی متمرکز کرده است.
او قرار گرفتن در این مسیر را تقدیری می‌داند که خدا برای او رقم زده و به گفته خودش، امروز در کنار کارهای فرهنگی و تبلیغی، در راه خودکفایی صنعتی کشور نیز فعالیت می‌کند. از این روحانی ۶۲ ساله درباره خانواده و زاد روزش پرسیدم، گفت: فرزند سوم خانواده هستم و در خانواده‌ای مذهبی بزرگ شدم. شاگرد اول رشته ریاضی بودم و در ۱۷ سالگی در دبیرستان تدریس می‌کردم.
از ۱۲ سالگی تجربه معلمی داشتم و بعد از دیپلم به خاطر علاقه‌ای که به حوزه علمیه داشتم به حوزه رفتم و نزد استاد‌‌ان بزرگی همچون حضرات آیات خوشوقت، سید‌‌مهد‌‌ی بجنورد‌‌ی، سید‌‌محمود‌‌ هاشمی و سید‌‌کاظم حائری‌یزد‌‌ی تحصیل کردم. رفتن من به حوزه شوک بزرگی برای برخی از اقوام بود. من در دوران دبیرستان وقتی با کتاب نهج البلاغه مأنوس شدم تصمیم گرفتم به حوزه علمیه بروم. بر اثر سانحه تصادف Crash که باعث آسیب شدیدی به پای من شد ناچار شدم در کنار درس خواندن کار کنم. ذوق و ابتکاری که داشتم باعث شد خیلی زود کارهای ابتکاری انجام بدهم.
دوست داشتم روی پای خودم باشم و زندگی‌ام را از راه فعالیت و کار تأمین کنم. همسرم دندانپزشک است و در قم ساکن بودیم. فعالیت صنعتی‌ام را ابتدا در حوزه دندانپزشکی آغاز کردم اما تقدیر اینگونه رقم خورد که با تغییر مسئول شبکه بهداشت و مشکلاتی که به وجود آمد، به مازندران نقل مکان کنیم. در آنجا بود که با مجموعه‌ای از دوستان آشنا شدم و به این ترتیب وارد قلمرو مهندسی متالورژی شدم.
وی ادامه داد: با وجود فعالیت صنعتی و تحقیقاتی که دارم اما کار اصلی من حوزوی است و تألیفات و تحقیقاتی هم در زمینه تولید فکر دارم و هیچ گاه از نوشتن و تحقیق غفلت نمی‌کنم. معتقدم که یک طلبه حوزه باید با تمام وجود تحصیل و تبلیغ و کارهای فرهنگی و فکری بکند و توقعش نیز از زندگی باید در حد افراد متوسط جامعه باشد. من به شخصه درکنار کار صنعتی از فعالیت فرهنگی و تبلیغی نیز غافل نیستم. تا قبل از تغییر محل زندگی‌مان هر شب بعداز پایان کار به حسینیه می‌رفتم و بعداز برپایی نماز جماعت برای نمازگزاران کلاس معارف و آموزش مسائل دینی برپا می‌کردم. تعریفی که همیشه از زندگی در کلاس‌های خودشناسی یا فرهنگی ارائه می‌دهم این جمله حضرت علی(ع) است«ارزش‌های هر انسانی به آرمان‌ها وایده آل‌های اوست و انسان هرچه قدر چشم‌انداز بزرگتری داشته باشد ارزش‌های زندگی‌اش نیز بیشتر خواهد بود.»
اگر فرزندی را برای کشور تربیت می‌کنیم باید افق گسترده‌ای داشته باشیم اما اگر قرار است فرزند هستی شود چشم‌انداز باید بزرگ‌تر شود. اعتقاد دارم که خیر و شر در متن عالم نیست بلکه در رابطه‌هاست. انسان باید خودش را فرزند هستی بداند.
او در جواب این سؤال که«روحانیت و صنعت چه ربطی به هم دارند؟» می‌گوید: وقتی انسان هد‌‌فی را د‌‌نبال می‌کند‌‌ باید‌‌ برای رسید‌‌ن به آن هد‌‌ف تلاش کند‌‌. در حوزه می‌آموزیم که با توکل به خدا اعتماد به نفس پیدا می‌کنیم و با همین اعتماد به نفس در بخش صنعت می‌توانیم از وابستگی نجات پیدا کرد. نمونه‌های عینی و عملی آن را بارها دیده‌ایم و مهندسان کشور باید به این باور برسند.
د‌‌ر ساعات بیکاری د‌‌ر اتاق آموزش به کارهای هنری و نوشتن شعر می‌پرد‌‌ازم. کار جوهره مرد است و با کار کردن و تلاش و کوشش می‌توان به خودشناسی و خداشناسی رسید. در هر لباسی که باشیم برای قطع وابستگی کشور باید تلاش کنیم. شغلم جد‌‌ا از‌شأن روحانیت نیست و سالهاست تلاش می‌کنم با کار د‌‌ر این کارگاه صنعتی به جوانان بیاموزم که با باور کرد‌‌ن خود‌‌ می‌توانند‌‌ موفق شوند‌‌.
منبع : رکنا

 نظر دهید »

مراسم شستشوی پای مادر در مدرسه‌های اندونزی

11 آبان 1396 توسط مدیر النفیسه

مراسم شستشوی پای مادر در مدرسه‌های اندونزی

این نوع احترام گذاشتن به پدرومادر، یکی از روش‌های تربیتی مدارس جنوب شرقی آسیاست.

1509643158photo_2017-11-02_20-47-56.jpg

 نظر دهید »

چهره های مشهور با حضور در موسسات خیریه، چه اهدافی را دنبال می کنند؟

11 آبان 1396 توسط مدیر النفیسه

چهره های مشهور با حضور در موسسات خیریه، چه اهدافی را دنبال می کنند؟

اگر شما هم جزو فالوورهای صفحات چهره‌ها باشید، حتماً شاهد سلفی‌های تصنعی آنها با کودکان بیمار و افراد بی‌بضاعت و بچه‌های بی‌سرپرست بوده‌اید.

سلفی‌ها و عکس‌های یادگاری که حداقل‌های اخلاقی هم در آنها رعایت نشده است و هویت و چهره افراد بی‌بضاعت یا کودکان بی‌سرپرستی که شاید دلشان نخواهد همه مردم قصه زندگی‌شان را بدانند به بهای هدیه‌ای کوچک از سوی این چهره‌ها به اشتراک گذاشته می‌شود تا ژست خیر بودن آقا یا خانم بازیگر و صید لایکش کامل شود.

سلفی گرفتن برخی بازیگران با کودکان بیمار در شرایطی که جزو حریم‌خصوصی این بچه‌هاست نمونه دیگری از بی‌اخلاقی‌های مرسوم میان سلبریتی‌هاست که شهرتشان مانع از برخورد و تذکر به آنها شده است.

نمایش ثروت و زیبایی‌ها با حضور در جشنواره‌های خیریه‌ها یکی دیگر از جنبه‌های نمایش سلبریتی‌ها در جایگاه یک خیر است. چهره‌هایی که با ماشین‌های آخرین مدل و لباس‌های گرانقیمت و لبخند تصنعی روی چهره اغلب از سوی مدیران روابط عمومی خیریه‌ها به چنین جشن‌هایی دعوت می‌شوند تا به‌بهانه حضورشان درآمدهای خیریه بیشتر و بیشتر شود و شاید حتی برخی از این چهره‌ها برای حضور در چنین مراسم‌هایی هم حق‌الزحمه بگیرید. درست شبیه حق‌الزحمه‌هایی که برای افتتاح رستوران‌ها، ‌فروشگاه‌های زنجیره‌ای، کلینیک‌های زیبایی، ‌نمایشگاه‌های ماشین و طلافروشی‌های بزرگ از سوی این چهره‌ها دریافت می‌شود تا ساعاتی در این مراسم‌ها حضور یابند و موجب جلب مشتری‌های بیشتری برای صاحبان این مشاغل شوند.

با تمام اینها، اما مردم همچنان کار خیر و خیران را دوست دارند و همین که حس کنند سلبریتی مورد علاقه‌شان دستی هم در کار خیر دارد، بیش از پیش نسبت به او ابراز احساسات می‌کنند. در این میان وظیفه نهادهای متولی امور خیریه همچون کمیته امداد، ‌بهزیستی و اوقاف است که این اوضاع را ساماندهی کنند، البته اگر خودشان در دام چنین نمایش‌هایی گرفتار نشوند.

سایت الف

 نظر دهید »

با محبت بیگانه‌ایم

11 آبان 1396 توسط مدیر النفیسه

با محبت بیگانه‌ایم

سلامت نیوز:- چندی است از رسانه‌های مختلف با تبلیغاتی مبنی بر لزوم رشد خانواده و فرزندآوری مواجه هستیم اما چیزی که بیشتر در نسل جدید دیده می‌شود کاهش میل به داشتن فرزند است و ترجیح می‌دهند جای خالی بچه را با چیزهای مشابه پر کنند که باید دلایل آن بررسی شده تا مشخص شود آیا نگران این قضیه باشیم یا خیر.

:بارها شنیده‌ایم که می‌گویند خانواده‌هایی که صاحب فرزند نمی‌شوند و توانایی به عهده گرفتن سرپرستی کودکی را ندارند، بهتر است برای تغییر شرایط و روحیه‌شان مسوولیت بزرگ کردن یک حیوان را برعهده بگیرند. حداقل چندبار از دوستان و اطرافیان‌مان که حیوانی را از بچگی بزرگ کرده‌اند شنیده‌ایم که با او اخت گرفته‌اند و حتی فکر جدایی برایشان سخت و دشوار است


چند روزی است یکی از بحث‌های داغ شبکه‌های مجازی داستان مرگ گربه معروف خانم بازیگر است که با ادبیات جدید و کمی ناآشنا پستی را در صفحه شخصی‌اش به اشتراک گذاشته و گربه را تنها دلخوشی‌اش دانسته و حالا، پس از مرگش دیگر زندگی کردن برایش دشوار شده. روز دوشنبه این بازیگر معروف که بیش از 700 هزار دنبال‌کننده دارد عکسی از گربه‌اش منتشر کرد و احساسش را نسبت به این موضوع با طرفدارانش در میان گذاشت.

این عکس و نوشته در شبکه‌های مجازی باعث بروز واکنش‌های عجیبی از برخی کاربران همیشه آماده به حمله شده و برخی هم با این خانم سلبریتی اعلام همدردی کردند. عده‌ای خشمگین شده‌اند که چرا یک گربه باید این اندازه نقش پررنگی در زندگی کسی که الگوی جوانان است داشته باشد و عده‌ای دیگر معتقدند با وجود فقر و بیکاری و مشکلات اجتماعی دیگر، نشستن و برای مرگ گربه‌ای عزاداری کردن کاری عبث و بیهوده است و برخی کاربران هم به دفاع از آنها بلند شدند که این امری شخصی است و باید به دلبستگی‌های دیگران احترام گذاشت.

گذشته از درستی یا نادرستی این موضوع، رییس انجمن مددکاران اجتماعی ایران در آسیب‌شناسی این رفتارها گفت: «در کشوری هستیم که با چیزی به نام محبت بیگانه‌ایم.


کسی که فرزند دارد به وفور از فرزندش بی‌مهری می‌بیند اما در مورد حیوان خانگی‌‌اش این اتفاق رخ نمی‌دهد. مشکل همین‌جاست، اینکه ما محبت ندیدیم و با محبت آشنا نیستیم بنابراین خود به خود به سمت محبت می‌رویم. برای همین است که نسل جدید خیلی سخت به سمت فرزندآوری روی می‌آورند. این اقبال پیدا کردن به حیوانات خانگی و دریافت محبت از آنها پدیده‌ای است که نسل‌های قدیمی را هم درگیر کرده است.
پدر و مادرهایی که با این موضوع مخالف بودند حالا دیگر پذیرفته‌اند که حیوان در خانه داشتن چیز بدی نیست و با این مساله خو گرفته‌اند و به دفعات شنیده‌ام که دوست دارند حیوانی را در خانه داشته باشند تا از تنهایی هم بیرون بیایند.»
مصطفی اقلیما در ادامه اضافه کرد: «هنوز آمار دقیقی از اینکه چقدر میل به فرزند داشتن در ایران کم شده در دسترس نیست اما تجربه نشان داده که نسل جدید زیر بار بچه‌دار شدن نمی‌روند چون نه تنها موضوعات مالی برای زوج‌های جوان در راس قرار دارد، ترس از آینده کودک، سختی‌های مربوط به بزرگ کردن کودک و اینکه آیا می‌توانند نیازهایش را برآورده کنند و به اصطلاح پدر و مادر خوبی باشند هم مزید بر علت می‌شود. بچه برای جوانان امروز سراسر سختی است و همراه با آن باید حس گذشتن از خواسته‌ها و نیازهای شخصی را هم در وجودشان کم کنند. همین نیازهای شخصی و به نوعی خودخواهی هم از دلایل دیگر حیوان خانگی داشتن است.


برای داشتن و بزرگ کردن یک حیوان لازم نیست شما از نیازهای شخصی خودتان عبور کنید. لازم نیست هزینه پوشاک و غذا و مدرسه و آتیه داشته باشید. حیوان به شما یکطرفه محبت نثار می‌کند و شما اگر پول داشتید غذای مخصوص حیوان را تهیه می‌کنید و یک روز که مشکل مالی دارید اصلا به حیوان چیزی نمی‌دهید و گلایه‌ای هم نمی‌کند.»
اقلیما در مورد واکنش‌های مردم به عکس و احساس منتشرشده در شبکه‌های مجازی، به ویژه موضوع مرگ گربه خانم بازیگر بیان کرد: «شما در هیچ جای دنیا با این پدیده رو‌به‌رو نمی‌شوید. کسی از علاقه و احساسش بگوید و مردم به او فحاشی کنند. در همه جای دنیا مردم حمایت می‌کنند و با کسی که ابراز ناراحتی کرده همدل می‌شوند. حالا می‌توانیم از این منظر ببینیم که قانون اینجا خیلی کارایی لازم را ندارد یا اینکه ریشه‌ای این موضوع را آسیب‌شناسی کنیم.»
او باور دارد مشکل ما این است که هیچ‌وقت به دنبال علت و علل موضوعات اینچنینی نرفتیم. اگر کسی سر ما داد زد، ریشه‌یابی نشد. مقصر کسی شناخته شد که مورد حمله قرار گرفته. باید ریشه‌یابی کرد که چه چیزی باعث می‌شود مردم برای یک گربه یا یک نظر مخالف تا این حد پیش می‌روند و عقده‌گشایی می‌کنند. یکی از دلایل شاید این باشد که فردی که پرخاش می‌کند، خودش را در مقام مقایسه قرار می‌دهد. برای مثال می‌گوید مشکلاتم به مراتب بیشتر است و آن‌وقت برای یک موضوع کوچک مثل گربه این همه مرثیه‌سرایی شده است. این مشکل خیلی از افراد است که حالا برای خالی کردن خودشان فضایی را مثل شبکه‌های مجازی پیدا کردند و می‌توانند خودشان را خالی کنند بدون اینکه کسی از اهمیت آنها باخبر شود.»


رییس انجمن مددکاران اجتماعی در آخر اضافه کرد: «کشور ما باید کمی بیشتر در قانون تفحص کند و آسیب‌های اجتماعی را جدی بگیرد. نباید فقط محاکمه کند و بگوید چه کسی مقصر است یا چه کسی اشتباه کرده. باید به دنبال راه‌حل باشد تا ریشه‌ای موضوعاتی از این قبیل حل شود و جامعه به رشد و سلامت روانی برسد و در کنار این سلامت روانی است که انسان‌ها می‌توانند در کنار هم زندگی کنند و به عقاید و احساسات هم احترام بگذارند در غیر این صورت سلامت روح و روان تبدیل به آرزویی محال می‌شود و وضعیت جامعه هر روز بدتر از قبل خواهد شد.»

سلامت نیوز: با محبت بیگانه‌ایم

 نظر دهید »
  • 1
  • ...
  • 154
  • 155
  • 156
  • 157
  • 158
  • ...
  • 159
  • ...
  • 160
  • 161
  • 162
  • ...
  • 163
  • ...
  • 164
  • 165
مرداد 1404
شن یک دو سه چهار پنج جم
 <   >
        1 2 3
4 5 6 7 8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28 29 30 31

مدیرالنفیسه

  • خانه
  • اخیر
  • آرشیوها
  • موضوعات
  • آخرین نظرات

جستجو

موضوعات

  • همه
  • اجتماعی
  • احکام
  • امام خمینی
  • امام زمان (عج)
  • ایام مذهبی و ملی و مناسبتی
  • بارداری
  • بدون موضوع
    • نهج البلاغه
  • بهداشتی
  • تاریخی
  • تربیت کودک
  • تربیتی
  • تغذیه
  • حدیث
    • تربیتی
  • حکایت
  • خانه داری
  • خانواده
  • خانواده
  • سیاسی
  • سیره وسخنان بزرگان
  • شبهات
  • شهدا
  • طنز
  • طنز
  • عصر بخیر
  • فن بیان
  • قانون
  • قرآن
  • متن ادبی
  • مقام معظم رهبری
  • نشر کتاب
  • همسرانه
  • یک صفحه کتاب

فیدهای XML

  • RSS 2.0: مطالب, نظرات
  • Atom: مطالب, نظرات
  • RDF: مطالب, نظرات
  • RSS 0.92: مطالب, نظرات
  • _sitemap: مطالب, نظرات
RSS چیست؟

کاربران آنلاین

  • صفيه گرجي

رتبه

  • رتبه کشوری دیروز: 57
  • رتبه مدرسه دیروز: 1
  • رتبه کشوری 5 روز گذشته: 237
  • رتبه مدرسه 5 روز گذشته: 1
  • رتبه 90 روز گذشته: 22
  • رتبه مدرسه 90 روز گذشته: 1
  • کوثربلاگ سرویس وبلاگ نویسی بانوان
  • تماس