مدیرالنفیسه

《بانوی شاعری که از سیر تا پیاز را در شعرش گفت》
چند وقت پیش در تلویزیون دیدم که مقام معظم رهبری در دیدار با شاعری او را به خواندن شعرهای پروین اعتصامی دعوت کرد و از این بانو به عنوان فیلسوف و صاحب سبک زمانِ خودش نام برد.
راستش اسم بانو پروین اعتصامی را که می شنویم، بیشترمان شعر? ” سیر یک روز طعنه زد به پیاز”
یادمان می آید و شاید نهایتش بدانیم شعر روی سنگ قبرش چیست.
آن هم چون این روزها تبدیل شده به متن پیامک های مان‌.
با خودم گفتم چه چیز در وجود این بانوی شاعر بود که رهبر آن طور از او یاد کرده است اما هیچکدام از ما چیزی از او نمی دانیم.
درباره اش کمی جستجو کردم.
چند مطلب خواندم و تعدادی از شعرهایش را ورق زدم.
اول فکر کردم‌شاید به خاطر تحصیلاتِ او در یک دانشگاه آمریکاییِ واقع در تهران، باشد که آنقدر بزرگ شده.
اما بیشتر که مطالعه کردم دیدم تحصیلات آمریکایی اش از او شاعری بزرگ نساخته. شاید چیزی که او را پروین اعتصامی کرده بود، پدر هنرمند و مادر شاعرش بود.
دختر 13 ساله ای که بر ضد ظلم آن زمان شعر سروده بود و در بزرگسالی حاضر نشد که برود در دربار شاهان پهلوی و به فرزندانشان درس یاد دهد.
رسالت خود را بالاتر از این ها می دانست.
دیوان اشعار او وقتی پس از جدایی از همسرش، چاپ شد آنقدر بین مردم دست به دست چرخید که کسی نبود که نام پروین اعتصامی به گوشش آشنا نباشد.
خیلی ها باور نمی کردند که یک زن توانسته باشد این طور شعر بگوید.
چیزی که پروین اعتصامی را آن شاعر زن لایق کرد تا فراموش نشود، نه تحصیلاتش بود و نه خانواده اش.
افکار خداجو ظلم ستیز و آرمان گرای او بود که از او پروین اعتصامی را ساخت.
روحش شاد…یادش گرامی!

✍?سیده حدیث میرفیضی