باید در نذریها هم اتفاقهایی بیافتد
معمولا نذرهایی که انسان میکند به صورت مشروط است یعنی مثلا نذر میکند که:
- اگر بیماریم معالجه شد
- اگر فرزندم در دانشگاه قبول شد
- اگر فلان خطر از من دور شد
- اگر به فلان خواسته ام رسیدم این کار را بکنم
بیشتر کارهایی که ما به عنوان نذر انجام می دهیم در:
- پختن غذا
- تهیه و پخش شُله زرد
- تهیه و پخش شربت و…خلاصه می شود.
زمانی مردم بسیار گرسنه بودند و نذری؛ صرفا در اطعام مردم خلاصه می شد اما با حضور و بروز تکنولوژی و رفاه عمومی مردم، باید در نذریها هم اتفاقهایی بیافتد که متاسفانه…
اگر نذر کنیم برای رفع بلا و رسیدن به کامیابی ها یا دوری از بیماری:
- یک ماه دروغ نگوییم
- یک ماه عصبانی نشویم
- یک ماه هر روز به پدر و مادرمان سر بزنیم
- یک ماه زودتر همه سرکار حاضر شویم
- یک ماه تمام کارهای خدماتی را انجام دهیم
- یک ماه برای رفتگر های محل غذا و نوشیدنی ببریم و…
و یا اینکه اگر قرار است از مال دنیوی ببخشیم:
- یک نیسان آسفالت نذرکنیم و در چاله های کوچه ها بریزیم
- یک ماه قوانین راهنمایی رانندگی را رعایت کنیم
- صد جلد کتاب نهج البلاغه بگیریم و راه و رسم زندگی را هدیه بدهیم
- ده جفت کفش به کودکان بی بضاعت بدهیم
- صد عدد سطل زباله بگیریم و در خیابان ها بگذاریم
- دهها جمله و مقاله موفقیت بنویسیم و چاپ کنیم به مردم هدیه بدهیم
- ویزیت ده بیمار
- هزینه داروی ده بیمار
- صندلی های شکسته مدرسه
- لامپ های سر گذار و…
می تواند نذری خوب و البته بهتری باشد
حیدری (مدرس دوره های موفقیت)