مدیرالنفیسه

بسیار مهم است که در تنبیه کودکان به کودک ابراز علاقه هم بکنید تا کودک بداند این رفتارنادرست باعث نشده که محبت شما به او کم شود.

به عنوان مثال با حالت جدی و ناراحت به کودک خود بگویید: «با اینکه خیلی دوستت دارم ولی این کارت رو دوست ندارم، تو خیلی بچه خوبی هستی ولی این کاری که کردی اصلا خوب نیست.»

وقتی در حالت تنبیه این جملات را به کار می‌بریم به کودک می‌گوییم که ما مشکلی با او نداریم و همیشه در هر شرایطی دوستش داریم ولی به خاطر کار اشتباهش ناراحتیم و بهتر است کودک بداند به خاطر چه موضوعی تنیبه شده.

شیطنت، هراندازه که باشد، قابل تحمّل‌تر از شرارت است،حتّی اگر کم باشد
شیطنت زیرهفت سال، نشانۀ سلامت روانی کودک ماست؛
امّا شرارت پس از هفت سالگی، نشان از عدم سلامت روحی و تربیتی فرزند دارد

⁣دنیای تخیل‌های شیرین
⁣من عاشق داستان‌ هستم. وقتی قصه تعریف می‌کنم احساس می‌کنم همهٔ اعضای بدنم دارند آن قصه را تعریف می‌کنند. همیشه عاشق این بودم که بچه‌های فامیل را دور هم جمع کنم و برایشان کتاب‌ داستان بخوانم و برای کوچولوی خودم هم هزار فکر و خیال داشتم.
بعد از اینکه جواب آزمایش بارداری‌ام را گرفتم، سر راه خانه به یک کتاب‌فروشی رفتم و چند کتاب داستان و یک جعبه مدادرنگی خریدم. از فردای همان روز نشستم به کتاب خواندن برای کوچولویی که هنوز خیلی او را حس نمی‌کردم. هر شب برایش قصه می‌خواندم و گاهی قصه‌ها را خودم می‌ساختم و برایشان در یک دفتر نقاشی، نقاشی می‌کشیدم. برای همسرم گاهی این رفتارم عجیب بود و دوستانم می‌گفتند بچهٔ توی شکم چه می‌فهمد که داستان و نقاشی چیست! من می‌دانستم که او می‌فهمد. می‌دانستم که نقاشی‌ها را حس می‌کند. راستش ماه‌های آخر که گاهی ساعت قصه‌اش این‌ور و آن‌ور می‌شد احساس می‌کردم بیشتر لگد می‌زند و منتظر قصه است. البته دیگران می‌گفتند من این حس را به خودم تلقین می‌کنم.
حالا که کوچولویم به دنیا آمده هنوز با همان داستان‌ها آرام می‌شود. در کمد او یک عالم کتاب‌ جورواجور چیده‌ام. شاید بعداً دلش بخواهد کتاب‌خوان شود یا دلش نخواهد، اما این برای من خیلی مهم است که کوچولویم در دنیای تخیل‌های شیرین قدم بزند و داستان‌های زیادی بشنود.
یک قسمت از مجموعهٔ «کودک ما»

آزادی دادن افراطی

آزادی دادن بیش ازحد به کودک زمانیست که به کودک ازدو سالگی صبر را نیاموختید
یا زمانیکه می توانسته کارهایش را با کندی انجام دهد شما به جایش انجام دادید و مسؤلیت مطابق سنش را به او نیاموختید
یا با دیدن جیغ و داد وکتک زدن خود شما و دیگری تسلیم شدید
یا زمانیکه به حق دیگران تجاوز کرده و شما جلوی او را نگرفتید.

مچ فرزندانتان را زمانی که کار
خوبی انجام می دهند بگیرید.
مانند پلیسی نباشید که منتظر دیدن کار بدی از فرزندتان هستید.
بچه ها هم مانند ما از این که مدام مورد انتقاد قرار بگیرند بیزارند