کودکان خجالتی
اگر فرزند شما خجالتی ست،
از خجالتی بودن او در جمع
حرفی به میان نیاورید .
کودکان خجالتی بیش از قضاوت
های منفی به قضاوت های مثبت
محتاج اند.
اگر فرزند شما خجالتی ست،
از خجالتی بودن او در جمع
حرفی به میان نیاورید .
کودکان خجالتی بیش از قضاوت
های منفی به قضاوت های مثبت
محتاج اند.
در فرزند پروری، جامعه ما به شدت روی روش متمرکز هست و اصلا روی بینش کاری نمیکنه. همه صحبت روی روش هست. روی سوال هایتان دقت کنید
“بچم این کارو میکنه من چکار کنم،
بچم اون کارو میکنه من چکار کنم، میترسه، لجبازه، گریه میکنه، جدا نمیشه” همه اینها دنبال روش اند
هیچ کس دنبال این نیست که بگه یکم راجع به پدر مادر صحبت کن ما ببینیم اصلا پدر و مادر کیه.
تا زمانی که ما به بینش نرسیم روش ها جواب نمیده. الان قفسه کتاب فروش ها مملو از کتابه همه درباره روش هست. هیچ کدوم راجع به بینش نیست.
والدین ما به شدت از نداشتن بینش والدینی رنج می برند و گرنه دانش که هست
{استادسلطانی}
به کودک باید صبر کردن را آموخت اما قبل از آن باید اعتماد بنفس و پشتکار او را تقویت کرد و برای این کار تا قبل از چهارده ماهگی تمام جهان باید به میل کودک باشه.
به محض آنکه صورتش رو برگردوند غذا دادن رو متوقف کنید. اگر اتاق دیگری هستید با شنیدن صدای گریه اش شروع به حرف زدن کنید تا بدونه در راهید. این به کودک مثبت بودن امنیت و ارامش رو یاد میده.
اما از دو سالگی موضوع برعکسه. اگر فرزندتان از شما خواسته ای داشت چند ثانیه تا چند لحظه درنگ کنید مثلا بگویید بذار یه لیوان اب بخورم بعد کاری که خواستی رو انجام میدم اینجاست که کودک با صبر اشنا میشه.
وقتی فرزندتون شما رو با دوستان خودش یا بچه های دیگه میبینه و حسادت میکنه، در ذهن کوچیکش این فکر میاد که اگر مامانم اونا رو بخواد منو نخواد چی؟ اگر فکر کنه اونا از من بهترن یا از اونا هم خوشش بیاد نگهشون داره چی؟ اگر منو دیگه نخواد و بگه از این خونه برو چی؟
اگر بچه زیر هفت سال دارید باید بهشون توجه ویژه بدید به این معنا که اونها بدونن موجودات استثنایی و ویژه یی برای ما هستند. مخصوصا اگر دارای فرزند دوم میشیم. دکتر هلاکویی
بدرفتاری کودکان در جمع
اگر والدین در خانه رفتارهای سختگیرانهای داشته باشند و به کودکشان اجازه کودکی کردن ندهند، احتمالا فرزندشان در حضور دیگران به راههای مخربی برای جلب توجه متوسل میشود. جیغ زدن، تخریب کردن، رفتارهایی که حتی برای خود والدین هم عجیب هستند، همه از کودکانی سر میزنند که به خاطر سختگیریهای والدینشان، در خانه محدود هستند و در حضور دیگران، میخواهند همه محدودیتها را از بین ببرند و و نمیدانند با آزادی که دارند چگونه رفتار کنند.