مدیرالنفیسه

واژه پدر و مادر به تنهایی هیچ ارزشی ندارند. پدری واقعا پدر است و مادری واقعا مادر هست که؛

مهربون
و آگاه و دانا
و توانا وسالم “از لحاظ روانی” باشه.
هر پدر و مادری که از
قدرنشناسی
بیشعوری
نادانی
ضعیفی و
نامهربانیه فرزندش شکایت میکنه؛
به احتمال بسیار بسیار بسیار بسیار زیاد خودشون همه این صفاتو داشتند!

و اگه بدترین فرزند دنیا رو داشته باشند فقط باید اینو بدونند که فرزندشون هرچی هست، قسمت اعظم و فونداسیون شخصیتش بوسیله همون پدر و مادر و خانواده اش شکل و فرم گرفته و این شکایتها و ناراحتی ها کاملا بی معنی و بی جهتنند.

اگر درخواست شما پیچیده است
همسرتان یا آن رافراموش میکند
یا بابی علاقگی آن را انجام میدهد؛
بهتراست درخواست هایتان محترمانه وکوتاه باشد تاعاشقانه ازآنها استقبال کند.

برخی از والدین جلوی بچه هاشون به هم محبت نمی کنند، نوازش کلامی ندارند، قربون صدقه هم نمی روند
ولی به راحتی جلوی بچه ها عصبانی می شوند و دعوا می کنند

این کودکان محبت کردن ومهرورزی را می آموزند یا خشونت را؟

هیچگاه در مقابل دیگران با همسرتان مخالفت نکنید؛

این کار سبب شرمنده شدن او خواهد شد و باعث می‌شود تا احترام دیگران نسبت به او از بین برود…!

مادر که باشی ..
باید خیلی مراقب خودتو رفتار و گفتار و کردارت باشی .

مادر که باشی ..
بزرگ میشی پله به پله .. تو هم با بچه ت بزرگ میشی .

مادر که باشی ..
مدام دلت می تپه واسه بچه ت

مادر بودنم را خیلی دوست دارم …
دلم ضعف میره برای دنیای مادری …
دنیایی که متعلق به خودت نیستی٬

همه جا حضور کسی رو احساس میکنی که آنقدر بی پناه ست که فقط آغوش تو آرومش میکنه …
آنقدر کوچیکه که دستهای تو هدایتش میکنه …
آنقدر ضعیفه که شیره ی جان تو پرورشش میده …
مادر بودنم را دوست دارم …
چون به بودنم معنا میده ..
چون ارزشم را به رخم میکشه ویادم میده که هزاربار بگم : ” جانم ، جان مادر”

چون خداوند به من اعتماد کرده و تو رو امانت به دستم سپرده …