همه پدر ومادرها در حق فرزندنشون ظلم میکنند....
همه پدر ومادرها در حق فرزندنشون ظلم میکنند
غیراز اونایی که
او راموجودی محدود،از تولد تا مرگ ندیده،
وعلاوه بر دنیاش؛
برای زندگی جاودانه اش،برنامه ریزی میکنند!
همه پدر ومادرها در حق فرزندنشون ظلم میکنند
غیراز اونایی که
او راموجودی محدود،از تولد تا مرگ ندیده،
وعلاوه بر دنیاش؛
برای زندگی جاودانه اش،برنامه ریزی میکنند!
♥️✨
هفت راز خوشبختی؛
متنفر نباش…
عصبانی نشو…
ساده زندگی کن…
کم توقع باش…
همیشه لبخند بزن…
زیاد ببخش…
و یک دوست و همراه خوب؛
داشته باش…
? با فرزندتان بازیهای فکری انجام دهید
? برای فرزندتان کتاب بخوانید.
?او را مورد احترام قرار دهید
?و به او به عنوان فردی موثر و خلاق نگاه کنید.
هر گونه بازی که بتواند دقایقی هرچند کوتاه ذهن کودک را درگیر خود کند، برای بالارفتن سطح هوش او موثر و مفید است. از همان بازی بسیار آسان و ابتدایی (دالی) گرفته تا بازیهای پیچیده هوش و خلاقیت، همه میتوانند هوش ذهنی او را بالاببرند.
البته سعی کنید زیاد او را تحت فشار قرار ندهید زیرا امکان دارد نتیجه معکوس داشته باشد و او را از یادگیری موثر باز دارد.
آقا!
ما باید به کودکمان میگفتیم
که جادۀ سرسبز بندگی
تنها و تنها از خانۀ تو عبور میکند
و اطاعت از تو، اطاعت از خداست
و دوست داشتن تو، دوست داشتن خدا
و روی گرداندن از تو، روی گرداندن از خدا.
اما تو کجای زندگی ما بودی
که بخواهیم نشان بچههایمان بدهیم؟
مگر نشاندن لبخند روی لب تو
دغدغۀ ما بود
که بخواهیم این دغدغه را
در دل و جان فرزندانمان بدمیم؟
و مگر دوری از تو
بلای جان ما بود
که بخواهیم آن را بیندازیم در جان بچههایمان؟
دیدی چقدر قصۀ بچههایمان تلخ است؟
به قدری که با یک دریا عسل هم
شیرین نمیشود!
دریایی که میتواند این تلخی را
ضرب المثل شیرینی کند
تنها دریای عشق توست.
ما و فرزندانمان را غرق کن در این دریا
[ضمیمه ادبی کتاب من دیگر ما]
استاد عباسی ولدی
شاخص خواهی و ایده آل طلبی، خلاف آفرینش است. در فطرت انسان کمال طلبی وجود دارد چون انسان جز به خدایی شدن رضایت نمی دهد ولی نه در مادیت. هر چه در مادیت کمال طلب باشیم، سقوط خواهیم کرد. در فضای معنویت کمال طلبی یک اصل است، باید بالا برویم.
شاخص بودن کودک را از ارتباطات اجتماعیش محروم می کند.
در کشورهای اروپایی وقتی تشخیص می دهند که کودکی تیزهوش است بلافاصله برنامه ی خاصی برای او تدوین می کنند و اولین کار این است که خود کودک به هیچ وجه نباید متوجه شود که تیزهوش است. در بعضی موارد خانواده اش هم نباید بفهمند و فقط مدیر و مسئول آموزشی و معلم از این مسئله با خبر هستند و طوری برای این کودک برنامه ریزی می کنند که نمره ی کلاسیش از میانگین نمره ی کلاسی پایین تر باشد تا به رابطه ی اجتماعیش در مدرسه آسیب نزند تا دانشگاه که در آن جا متوجه می شود که تیزهوش است و در آن جاست که کار یک پروفسور را در یک زمان کوتاه انجام خواهد داد.
تیزهوشی برای جلب توجه نیست برای دیده شدن نیست؛ بلکه تیزهوشی برای دیدن است.بچه های تیزهوش را باید به سمت دیدن هدایت کنیم نه به سمت دیده شدن