مدیرالنفیسه

‍ آقا!

ما باید به کودکمان می‎گفتیم
که جادۀ سرسبز بندگی
تنها و تنها از خانۀ تو عبور می‎کند
و اطاعت از تو، اطاعت از خداست
و دوست داشتن تو، دوست داشتن خدا
و روی گرداندن از تو، روی گرداندن از خدا.

اما تو کجای زندگی ما بودی
که بخواهیم نشان بچه‌هایمان بدهیم؟
مگر نشاندن لبخند روی لب تو
دغدغۀ ما بود
که بخواهیم این دغدغه را
در دل و جان فرزندانمان بدمیم؟

و مگر دوری از تو
بلای جان ما بود
که بخواهیم آن را بیندازیم در جان بچه‌هایمان؟

دیدی چقدر قصۀ بچه‌هایمان تلخ است؟
به قدری که با یک دریا عسل هم
شیرین نمی‎شود!

دریایی که می‎تواند این تلخی را
ضرب المثل شیرینی کند
تنها دریای عشق توست.
ما و فرزندانمان را غرق کن در این دریا

[ضمیمه ادبی کتاب من دیگر ما]
استاد عباسی ولدی