مدیرالنفیسه

چگونه با فرزندتان در مورد دروغگویی صحبت کنید؟(1)

زمانی که فرزندتان به شما دروغ می گوید، آمیزه ای از هیجانات قوی را بر می انگیزد. ممکن است یکدفعه کاملا عصبانی، آزرده و دلخور شوید. دروغ گویی برای پدر و مادر ها بشدت ناراحت کننده است زیرا پایه ها ی اعتمادی که به فرزندانمان داریم را سست می کند. بنابر این اگر واکنشی هیجانی به دروغ گویی نشان دهید قابل درک و طبیعی است- چه دروغ ساختگی و «عمدی» باشد چه ناخودآگاه- دروغ کوچکی که کودکتان به دلیل اینکه مکث و فکر نکرده می گوید.

علل دروغگویی در کودکان(2)

ااهمیتی ندارد زمانی که مچ فرزندتان را وقتی دروغ می گوید بگیرید چقدر احساس عصبانیت، آزردگی یا دلخوری می کنید، مهم این است که همیشه به او با آرامش و شیوه ای سنجیده پاسخ دهید، به جای روش هیجانی واکنشی “چطور می تونی به من دروغ بگی؟ هرگز دوباره به تو اعتماد نخواهم کرد!”.

زمانی که بیش از حد هیجانی واکنش نشان می‌دهیم، باعث می‌شود فرزندانمان به رفتار غیر منطقی ما توجه کنند و گاهی آنها را از مسئولیت پذیری فردی در قبال رفتارشان باز دارد.

علاوه بر این، مهم است که با اعمال عواقب نامتناسب و نامناسب که سازگار با شرایط نیستند واکنش افراطی نشان ندهید: “تا یک ماه حق نداری از خانه خارج شوی، از لوازم الکترونیک و ماشین استفاده کنی”.

هرچند اعمال تنبیه ممکن است باعث شود احساس بهتری در لحظه داشته باشید، اما این به فرزندتان کمک نمی کند که از اشتباهش درس بگیرد. معمولا، کودکان ترجیح می‌دهند صرفا: «حرفشان را بزنند». به جای اینکه گفتگویی هدفمند راجع به دلایل و تاثیرهای دروغشان با پدر و مادرشان داشته باشند. اما با صحبت راجع به دروغ است که یادگیری فرزندتان اتفاق می افتد و می توانید بر انتخاب های بیشتر برای رفتاری همواره مسئولانه تاثیر بگذارید.

صحبت درمورد دلایل اینکه فرزندتان دروغ گفته شانسی برای اوست تا از اشتباهاتش به سه شیوه درس بگیرد:(3)
1- افزایش آگاهی او از تاثیر دروغگویی بر دیگران. دروغ در خلا اتفاق نمی افتد. بسته به ماهیت دروغ و عواقب ناشی از آن بر افراد بسیاری تاثیر می گذارد، از خواهر و برادر ها گرفته تا معلم ها و مربیان. از آنجایی که کودکان تمایل دارند: «گز نکرده بپرند،» آنها اغلب متوجه نمی شوند اعمالشان چقدر دیگران را تحت تاثیر قرار می دهد… تا زمانی که شما آنها را از این موضوع آگاه کنید.

2- باعث می‌شود آگاهی آنها نسبت به تاثیری که دروغ بر آنها دارد افزایش پیدا کند. ممکن است کودکان زمانی که دروغ می گویند احساس گناه، خجالت، عدم اعتماد به نفس و عزت نفس کنند. آزادیشان را از دست می دهند و مجبورند نظارت پدرومادرانه ی بیشتری را تحمل کنند. این که روراست در مورد این واقعیت ها با فرزندتان صحبت کنید موثر خواهد بود بنابر این او بیشتر آگاه خواهد شد که به عنوان یک فرد زمانی که راست نمی گوید چه عواقبی برایش خواهد داشت.

3- اهمیت ارزش های اصلی را به کودکان یاد می دهد. نظام ارزش گزاری های اصلی نمی تواند تغییر پذیر یا مختص شرایط خاصی باشد؛ باید همواره معنی داشته باشد. نظام ارزش گذاری فرزند شما اساس اعتماد در رابطه تان است.

با صحبت کردن راجع به دروغگویی با فرزندتان، شانسی برای او ایجاد می کنید تا فهم بهتری از عواقب عملش و در نهایت راست گو تر بودن بدست آورد.

چگونه بفهمم فرزندم از این گفتگوها چیزی یاد گرفته است؟(4)

شما بهتر می دانید که چه وقت فرزندتان قابل اعتماد است و کی فقط آنچه فکر می کند شما می خواهید بشنوید را به شما می گوید. کودکان عموما با آزادانه و بی ریا صحبت کردن در مورد دلایل اشتباهشان نشان می دهند که دارند از اشتباهاتشان درس می گیرند. همچنین آنها معمولا درجاتی از هیجان واقعی را نشان می دهند، غمگینی، گناه، خجالت. برای اکثر کودکان، دروغگویی حس خوبی ندارد. در گفت و گویتان، به آنها اجازه دهید راجع به آن و اینکه چرا حس خوبی ندارند صحبت کنند.

بعضی کودکان می توانند مرتب دروغ بگویند و فقط در برخی موارد دستشان رو شود. به همین خاطر است که وقتی می فهمید فرزندتان راستش را نگفته، مهم است که صحبتی نظام مند داشته باشید که تاثیر دروغ آنها را روشن کند. این مکالمه ای نیست که فرزندتان از آن لذت ببرد، اما بازده این صحبت زیاد است- کودکی که احترام زیادی به خود، شما و دیگران می گذارد. کودکی که می توانید به او اعتماد کنید.

به همسرتان محبت کنید تا محبت ببینید

همان گونه که شما به توجه و محبت همسرتان نیاز دارید وی نیز نیازمند توجه و علاقه شماست. به ویژگی های مثبت همسر خود توجه کنید و از وی به دلیل وجود این ویژگی ها تمجید کنید. انتظارات خود را با همسرتان در میان بگذارید.

یکی از اشتباهات زوجین این است که تصور می کنند « چون همسرم مرا دوست دارد باید بداند که به چه محبتی نیاز دارم، چه انتظاراتی دارم و اگر نیاز خود را بیان کنم بی ارزش می شوم. » واقعیت این است تا زمانی که درباره نیازها و خواسته هایتان صحبت نکنید، هیچ فردی حتی نزدیک ترین افراد به شما (همسرتان) نمی داند که شما چه می خواهید. انتظارات خود را صریح و روشن بیان کنید. دقت کنید این انتظارات باید واقعی و قابل دسترس باشد؛ برای مثال می توانید مشخصا بیان کنید دوست دارید همسرتان با شما چگونه رفتار کند و چگونه به شما محبت و توجه خود را ابراز کند.

ضمنا از همسرتان بخواهید که وی نیز در مورد نوع و روش محبتی که از شما خواهان است صحبت کند تا به تدریج زبان مشترکی را در ابراز محبت به یکدیگر بیاموزید و صمیمیت بین خود را افزایش دهید. در پایان این که با همسرتان طوری رفتار کنید که دوست دارید وی با شما آن گونه رفتار کند.