مدیرالنفیسه

چرا برخی واکسن زده ها به دلیل کرونا فوت می کنند؟

 مرگ “کالین پاول” وزیر خارجه سابق آمریکا از بیماری کرونا باعث شده رسانه ها و شبکه های جریان راست در آمریکا به تبلیغات ضدواکسن خود بیفزایند.

اما به گفته کارشناسان، مرگ نادر برخی افراد مسن دارای بیماری های زمینه ای که واکسن کرونا تزریق کرده اند، دلیلی بر کارآمد نبودن واکسن کرونا نیست.

 
 
 
 
 

کارشناسان معتقدند مرگ پاول و افرادی نظیر او که هر دو دوز واکسن کرونا را تزریق کرده اند،اگرچه نسبتا نادر است، اما نشانه پدیده ای جدی است که به طور نامتناسب افراد مسن را تحت تأثیر قرار می دهد.

بر اساس آمارها ” عفونت های استثنایی” پس از تزریق هر دو دوز واکسن کرونا تنها در 8 هزارم درصد از 176 میلیون آمریکایی که با وجود واکسیناسیون کامل به این ویروس مبتلا شده اند، رخ داده است.

بر اساس آمارها، طی ماه های گذشته 70 درصد از افرادی که با عفونت های جدید در بیمارستان بستری شده اند، بالای 65 سال سن دارند. بیماران مسن مبتلا 87 درصد از کل مرگ های استثنایی مربوط به عفونت در ایالات متحده را تشکیل می دهند.

در طول همه گیری، افراد مسن بیشتر از افراد جوان از عوارض کووید رنج می بردند چون همان دلایلی که آنها را در وهله اول آسیب پذیرتر کرده است می تواند منجر به عفونت های استثنایی جدی پس از تزریق واکسن نیز بشود.

“کالین پاول” 84 ساله، از جمله افرادی بود که در برابر عفونت استثنایی آسیب پذیرتر بود، زیرا با سرطان خون و سایر بیماری های جدی از جمله بیماری پارکینسون مبارزه می کرد.

دکتر “لیانا ون” استاد دانشگاه جورج واشنگتن در این باره به سی ان ان گفت: “آخرین داده های مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های عفونی ایالات متحده نشان می دهد که واکسیناسیون کرونا احتمال مبتلا شدن به عفونت کووید 19 را 6 برابر و احتمال مرگ را 11 برابر کاهش می دهد. اگر واکسینه شده اید، 6 برابر کمتر از افرادی که واکسینه نشده اند و 11 برابر کمتر از افرادی که واکسینه نشده اند، جان خود را از دست می دهید. این واقعا عالی است.”

با این حال واکسن کرونا به طور 100 درصد از شما محافظت نمی کند. هیچ واکسنی وجود ندارد و تقریبا هیچ درمان دارویی 100 درصدی موثری در برابر کرونا نیست. این بدان معنا نیست که واکسن کار نمی کند یا نباید آن را دریافت کنید.

واکسن کرونا را می توان با یک بارانی مقایسه کرد. این بارانی می تواند بسیار خوب از شما در برابر باران محافظت کند اما اگر در هوای طوفانی باشید، احتمال خیس شدن شما بسیار بیشتر است. این بدان معنا نیست که بارانی شما معیوب است.

اگر تعداد زیادی ویروس در اطراف شما وجود داشته باشد، احتمال ابتلای شما افزایش می یابد. مشکل از واکسن نیست، زیرا شما ویروس های زیادی در اطراف خود دارید. بنابراین نکته اصلی این است که تا آنجا که ممکن است افراد بیشتری واکسینه شوند. چون واکسیناسیون همگانی میزان افراد درگیرعفونت را کاهش می دهد و از همه محافظت می کند.

همچنین اگر در منطقه ای با ویروس زیاد قرار دارید، زدن ماسک در مناطق بسته و شلوغ سطح حفاظتی بیشتری را ارائه می دهد.

دکتر “گرِگ پولند” متخصص بیماری های عفونی در کلینیک مایو آمریکا در این باره گفت:” واکسن هایی که داریم فوق العاده در جلوگیری از مرگ، بستری شدن در بیمارستان و بیماری های جدی خوب عمل می کنند، اما بی نقص نیستند و دقیقا به همین دلیل است که ما در صدد تزریق دوزهای یادآور برای گروه های خاصی از مردم هستیم.”

مطالعات نشان داده است که بیماران با سیستم ایمنی ضعیف، آنتی بادی های ناشی از تزریق واکسن کرونا را زیاد در بدنشان حفظ نمی کنند.

بر همین اساس توصیه می کنند که دوزهای یادآور باید برای بزرگسالان بالای 65 سال و افراد 18 تا 64 ساله که ممکن است در معرض خطر بیشتری باشند، تزریق شود.

* عصرایران 

                                         
دکتر عبدالله گنجی طی یادداشتی در سرمقاله امروز روزنامه جوان با عنوان ما و پنجشیریان نوشت: با سقوط دره پنجشیر در شمال افغانستان اصلاح‌طلبان، جمهوری اسلامی ایران را به بی‌عملی در دفاع از آن متهم کردند، اما هیچ‌گاه روشن نکردند از نظام چه می‌خواهند یا نظام باید چه‌کار کند؟ اگر طالبان را برای گفتگو به تهران دعوت کنیم خواهند گفت از یک گروه تروریستی حمایت کرده‌اید و اگر وارد جنگ شویم که همیشه گفته‌اند جنگ بد است. بدون تردید موضع این جماعت بر این انگاره و باور استوار است که نظام، حامی طالبان است. تجربه تاریخی نشان می‌دهد شنا برخلاف مسیر نظام، علت و محور نوع نگرش این جماعت به روند‌های کشور است و برخلاف مدعای شفافیت در عرصه سیاست، اینجا به‌شدت محافظه‌کارانه و لفافه‌گو ظاهر شدند. اما ما باید چه می‌کردیم؟ هم از باب خبر و هم از باب تحلیل، نظام جمهوری اسلامی در حوادث اخیر افغانستان غافلگیر نشد و از اشراف اطلاعاتی بر روند برخوردار بود. اما چرا ایران وارد جنگ نشد؟

۱- افغانستان یک کشور مستقل است. ورود به یک کشور مستقل با ابعاد نظامی صرفاً با درخواست دولت آن کشور یا شورای امنیت سازمان ملل یا در پاسخ به حمله از آن کشور میسر است. دولت افغانستان هیچ کمکی از ما نخواست و بعد از فروپاشی دولت غنی نیز بی‌دولتی، فضا را پیچیده‌تر کرد.

۲- جنگ طالبان با پنجشیریان جنگ بین‌الافغانی است. ورود به چنین جنگی از سوی ایران باخت مطلق است. نه پنجشیریان نماینده رسمی و قانونی ملت افغانستان هستند و نه طالبان. ما نمی‌توانیم حاکمیت هیچ‌کدام را بر افغانستان به رسمیت بشناسیم تا چه رسد که از یکی حمایت نظامی کنیم.

۳- منافع ما در افغانستان عبارت است از اخراج امریکا، سرکوب داعش، حفظ حرمت شیعیان و حفظ امنیت مرز‌های شرقی کشور. اکنون که طالبان به حفظ حرمت و جان و مال شیعیان پایبند است به صورت طبیعی نباید دست به اقدامی بزنیم که عرصه بر شیعیانی که تحت کنترل این جماعت هستند، سخت شود. طالبان رفتار سال‌های ۱۳۷۵، ۱۳۷۶ و ۱۳۷۷ را با شیعیان تکرار نکرده است. شیعیان افغانستان قبلاً از طالبان ضربه خورده‌اند، جبهه شمال نیز حد فاصل سقوط دولت نجیب‌الله تا ظهور طالبان در ۲۸ سال پیش اسلاف پنجشیریان مظالمی را بر آنان خصوصاً در غرب کابل روا داشتند که در تاریخ ثبت است.

۴- آنچه قطعی و حتمی است ورود پنجشیریان به یک جنگ نابرابر، بدون برآورد صحیح نظامی است. جنگ نیاز به برآورد و نقشه دارد. اینکه بدون قوای متوازن در درون خانه خود منتظر دشمن بمانی، قطعاً منجر به پیروزی نخواهد شد. در تشبیه می‌توان کار پنجشیریان را با توابین کربلا مقایسه کرد که بدون برآورد نظامی از طرف، فقط متأثر از نفس لوامه در عین‌الورده به صورت کامل قلع و قمع شدند. طالبان با سلاح‌های پیشرفته‌ای که امریکایی‌ها بر جا گذاشتند از یک سو و کوچک بودن جغرافیای پنجشیر از سوی دیگر مشخص بود که فائق خواهد آمد و هرگونه ورود خارجی این جنگ را طولانی خواهد کرد و باعث فرسایش داخلی و در عین حال دخالت دوباره خارجی خواهد شد. شاید لازم بود مسعود برای پیشگیری از حمله طالبان به ایران یا پاکستان به سازمان ملل برود و استمداد طلبد، اما گویی غیر از جنگ مسیر دیگری را انتخاب نکرد و طبیعی است که جریان غالب باج نخواهد داد. البته افول روحیه جهادی در شمال نیز در سقوط سریع پنجشیر مؤثر بود. در ۲۰ سال گذشته رفاه نسبی و زندگی عرفی بر مجاهدین سابق مستولی شده بود.

۵- ایران و پاکستان چه قبل از انقلاب اسلامی و چه بعد از آن هیچ موقع برای هم تهدید نبوده‌اند و نخواهند بود. نگرانی از تنش بین این دو کشور مطلقاً بی‌اساس است. ایران عمق استراتژیک کشور مسلمان پاکستان در حوادث روز‌های سخت است؛ بنابراین آنان که مرتب نظام را به اقدامات غیرایدئولوژیک در حصول منافع ملی ترغیب می‌کنند، اکنون حرف مشخص‌شان چیست؟ حضور ما در سوریه سه دلیل عمده داشت: اول درخواست دولت این کشور، دوم خارجی بودن عمده اعضای داعش و سوم تهدید حرم اهل بیت که دو مورد از آن بدواً اتفاق افتاد، اما در افغانستان شرایط اینگونه نیست. طالبان بومی و از قوم بزرگ‌تر است و ورود ما به یک جنگ داخلی در این کشور می‌توانست سرنوشت تلخ قدرت‌های بزرگ در ۲۰۰ سال گذشته را یادآوری کند.

راهبرد جمهوری اسلامی روشن است و باید روشن‌تر بیان شود تا لجبازان آچمز شوند. ایران هرگز دولت مستقل و امارتی طالبان را به رسمیت نمی‌شناسد و این معقول‌ترین تصمیم برای افکار عمومی داخل کشور، داخل افغانستان و مجامع جهانی است. ایران در افغانستان هوشمندانه عمل کرد و تصمیم برای آینده نیز هوشمندانه است. منافع ما در افغانستان تا این لحظه محترم شمرده شده است. غایت نظر ما تشکیل دولت فراگیر است دولتی که از فردای آن جنگ برای همیشه پایان یابد.

                          

در دوره امامت امام جواد(ع) بر خلاف دوره امام باقر(ع) و امام صادق (ع)  جریان «اباحه گری» و «غلوگرایی» بیشتر در قالب فرقه های انحرافی رشد کرده بودند.
جریان «اباحه گری» جریانی است در تاریخ اسلام که انجام بسیاری از امور نادرست را برای مسلمانِ شیعه جایز و مباح می داند. این جریان در دل جریانی به نام «غلوگرایی»، گروه‌ها و افراد افراطی در مذهب شیعه هستند. غلو، بیشتر درباره کسانی به کار می رود که پیامبران، امامان و رهبران خویش را از حدود بندگان و آفریدگان خداوند فراتر برده و آنان را دارای صفات الهی دانسته اند.

«غلوّ» در لغت به معنای زیاده و گزافه گفتن و در معتقدات دینی و مذهبی بدین معنا است که انسان چیزی را که بدان اعتقاد دارد، از حدّ خود بسیار فراتر ببرد. در ملل و نحل، غلوّ به ائمه اهل بیت اختصاص یافته و در معنای به حد نبوت یا خدایی رساندن آنان به کار رفته است. از این روی، هر گاه واژۀ «غلات» در ملل و نحل بدون قرینه به کار برود، منظور از آن افراد یا فرقه‌هایی هستند که به خدایی امامان شیعه یا حلول روح خدایی در آنان اعتقاد داشته‌اند.

شیخ مفید می‌نویسد: «غلات از متظاهرین به اسلامند که به علی و امامان دیگر از نسل آن حضرت، نسبت خدایی و پیامبری می‌دهند.»
در دوره امام جواد(ع) بر خلاف دوره امام باقر(ع)  و امام صادق (ع) که جریان فکری غلو بیشتر در قالب فرقه های غالیانه رشد کرده بودند. در این عصر با افرادی غالی رو به روییم که بیشتر آنان تحت تأثیر غالیان سرشناسی چون ابوالخطاب بوده اند.

بنابراین لازم است به اجمال، به این شخصت «غالی» و جریانی را که ایجاد کردند بشناسیم. در  دوران امام جواد (ع)  ۷ نفر از عالمان برجسته  شیعه وجود داشته اند که این افراد از جمله «غالیان» بوده اند.

جریان غلوگرایی و اباحه‌گرایی «ابوالخطاب»

۱- محمد بن مقلاص بن ابی زینب اسدی
«محمد بن مقلاص بن ابی زینب اسدی کوفی»، سرشناس ترین و مهم ترین غالی دوره ائمه است. وی در ابتدا از اصحاب امام صادق(ع) بود و خود را به آن حضرت و یاران ایشان پیوند داده بود. این شخصیت غالی در مراحل ابتدایی، مدعی علم غیب برای خودش بود.

او سپس نبوت و بعد خدا بودن ائمه را مطرح کرد. این شخص غالی پس از طرح الوهیت امام صادق و عقاید غالیانه دیگر که منجر به طرد وی از سوی آن حضرت شد عقیده امامت و سپس الوهیت خویش را مطرح کرد. او یکی از چهره های بانفوذی بود که جریان « اباحی‌گری» را ترویج می کرد. ابوالخطاب در سال ١٣٨ هجری با ٧٠ نفر از یارانش، به دست نیروهای حکومتی، دستگیر و در کوفه به دار آویخته شد.
جریان فکری ابوالخطاب در قالب فرقه های غالی، اثرگذاری همانند خطابیه، معمریه، عمیریه، مفضلیه، و اصحاب سری تداوم یافت .

در دوره امام رضا(ع)، امام جواد(ع) و امام هادی(ع) نیز افراد متعددی سراغ داریم که در همین خط فکری جای دارند. غالیان این دوره که منابع متقدم، به صورت اجمالی آنان را معرفی کرده اند. در ادامه به معرفی غالیان این دوره می پردازیم.

۲- هاشم بن ابی هاشم
وی، بر اساس یک نقل، از پیروان و داعیان محمد بن بشیر (مقتول در دوره هارون و پس از شهادت امام موسی کاظم )، از غالیان زمان امام هفتم و امام هشتم بوده است . کشی (م ٣٥٠ه. ق ) می گوید وی بعضی از مخاریق (شعبده و کارهای خارق العاده) را از محمد بن بشیر آموخته بود و به عنوان داعی او عمل می‌کرد. احتمالا وی همانند محمد بن بشیر، الوهیت ائمه را تبلیغ می‌کرده و یا همانند او، عقاید واقفیه را در سر داشته است. بر اساس نقلی دیگر، وی در خط فکری ابوالخطاب و از داعیان او بوده است . امام جواد در روایتی به بهره گیری هاشم بن ابی هاشم ، ابوالعمرو و جعفر بن واقد از اهل بیت به منظور فریب مردم با نام اهل بیت اشاره دارد و آنان را در زمره کسانی خوانده است که مردم را به سوی ابوالخطاب و عقاید وی دعوت می کرده اند.

احتمالا این افراد مدعی وکالت از سوی امامان بوده اند و از این طریق تلاش می‌کرده اند به منافع مادی نیز دست یابند. کسانی که در خط فکری ابوالخطاب بودند، به الوهیت یا نبوت وی اعتقاد داشتند و وی را شخصیتی با مقامی بسیار عالی می‌دیدند که در برخی از موارد، حتی از پیامبر نیز برتر بوده است. شاید به همین جهت است که آیت الله خویی، هاشم بن ابی هاشم را از اصحاب و داعیان ابوالخطاب شمرده است.

۳- جعفر بن واقد
«جعفربن واقد» همانند هاشم بن ابی هاشم، به عنوان یکی از سران غالی زمان امام جواد، در خط ابوالخطاب و از دعوت کنندگان او بوده است. در روایتی به غلو وی در زمان امام صادق اشاره شده است. در این روایت آمده است که در نزد امام صادق، از جعفر بن واقد و عده ای از اصحاب ابوالخطاب سخن به میان آمد؛ یکی از حاضرین گفت: او برای گمراه کردن من، با من رفت و آمد داشت و می‌گفت: آیه « وَ هُوَ الَّذِی فِی السَّمَاءِ إِلَٰهٌ وَ فِی الْأَرْضِ إِلَٰهٌ ۚ وَ هُوَ الْحَکِیمُ الْعَلِیمُ» درباره امام نازل شده است.

در ادامه این روایت، امام صادق با اشاره به غلو یهود و نصاری درباره عُزیر و مسیح، غالیانی چون جعفر بن واقد و یاران ابوالخطاب را بدتر از یهود و نصاری و مجوس و مشرکین می‌شمرد و بر عبودیت خویش در برابر خداوند متعال تأکید می‌کند. از زمان امام صادق تا زمان امام جواد حدود ٦٠ سال فاصله است، اما با توجه به سخن امام جواد درباره وی که به آن اشاره شد قطعا وی در زمان امام جواد در قید حیات بوده است. احتمال زنده بودن وی از زمان امام صادق تا دوره امام جواد نیز وجود دارد. به هر حال روایتی که وی را از غالیان زمان امام صادق معرفی کرده، در صورت صحت، نشان دهنده اعتقاد جعفر بن واقد به الوهیت امام صادق است؛ البته در اینکه این شخصیت غالی، در خط فکری ابوالخطاب بوده و عقاید غالیانه او را تبلیغ می کرده است، شکی نیست.

۴- ابوالعمرو
«ابوالعمرو» نیز به همراه هاشم بن ابی هاشم و جعفر بن واقد از غالیان زمان امام جواد و در زمره خطّابیان بود که با سوء استفاده از جایگاه اهل بیت، مردم را فریب می‌داد و آنان را به سوی آموزه های ابوالخطاب دعوت می کرد. از این شخصیت غالی، اطلاع زیادی در منابع ذکر نشده است.

۵- احمد بن محمد سیاری
«احمد بن محمد سیاری اصفهانی بصری» نیز از غالیان دوره امام جواد است. شیخ طوسی او را از اصحاب امام هادی و امام عسکری، و نجاشی او را نویسنده ای از طاهریان (٢٠٥-٢٥٩ه. ق ) در زمان امام حسن عسکری شمرده است. کشی نیز او را از بزرگان طاهری در همین زمان دانسته است.

به نظر می‌رسد آغاز غلو او، از دوره امام جواد بوده است. احتمالا او در این زمان، به دروغ، مدعی وکالت از سوی امام جواد شد و اموال و وجوه شرعی را نیز با همین عنوان از شیعیان دریافت می‌کرد. برخی معتقدند وی قائل به تناسخ بوده است.

وی که در سلسله سند برخی از روایات هم قرار دارد احتمالا به جهت باورهای غالیانه اش مدعی تحریف قرآن بوده است و در این باره کتاب «التنزیل و التحریف» را که به آن «کتاب القراءات» نیز گفته اند نوشته است. این کتاب از مصادر اصلی روایاتی است که در تحریف قرآن به آن استدلال شده است. بسیاری از علما به دلیل ضعف سیاری، به روایاتش اعتماد نکرده اند. کتاب القراءات را اتان کلبرگ و محمدعلی امیر معزی تصحیح کرده و در سال ٢٠٠٩م به چاپ رسانده اند. در مقدمه این کتاب که به زبان فارسی ترجمه شده، آمده است: «سیاری در این کتاب، قطعات بسیاری را از قرآن نقل می کند و ادعا می‌کند که متن آن تغییر کرده است». سیاری به جز کتاب القراءات کتاب های دیگری نیز داشته است که از آن میان می‌توان به کتاب ثواب القرآن، کتاب الطب ، کتاب النوادر و کتاب الغارات اشاره کرد.

روایاتی که از سیاری نقل شده و یا وی در سلسله سند آن قرار دارد، به سه بخش، قابل تقسیم است. احتمالا سیاری دسته ای از این روایات را به جهت باورهای غالیانه اش ذکر کرده است ؛ مثل روایات تحریف قرآن.

دسته دوم، روایات خالی از دیدگاه های غالیانه است که بزرگان شیعه هم آن روایات را پذیرفته اند و نقل کرده اند؛ مثل روایت صلوات شعبانیه از امام سجاد که سیاری در سلسله سند آن قرار دارد.
بخش سوم روایاتی است که کمتر اظهار نظری درباره آن شده است. چون دیدگاه های غالیانه ای در برخی از این روایات وجود دارد، با توجه به تصریح منابع رجالی به ضعف سیاری، اگر دیگران هم این روایات را نقل نکرده باشند، احتمالا این روایات نادرست باشند؛ همانند روایاتی که از سیاری درباره فضائل امامان و فضائل شیعیان نقل شده است. این موضوع، در جای خود، نیاز به بررسی های فراوان و دقیق دارد.

۶- حسن بن علی بن ابی عثمان
ابومحمد حسن بن علی بن ابی عثمان، مشهور به «السجاده»، از دیگر غالیان این دوره است. برخی منابع وی را اهل کوفه دانسته اند. کسی به عقاید غالیانه وی درباره ابوالخطاب اشاره دارد که نشان دهنده اثرپذیری وی از ابوالخطاب است. کشی به نقل از نصر بن صباح می نویسد: حسن بن علی بن ابی عثمان السجاده، روزی از من درباره محمد بن ابی زینب (ابوالخطاب ) و محمد بن عبدالله بن عبدالمطلب سؤال کرد، که کدام یک برترند. من از وی خواستم خودش جواب دهد. او گفت: محمد بن ابی زینب اسدی برتر است! چرا که قرآن کریم در آیاتی چون «وَ لَوْلَا أَنْ ثَبَّتْنَاکَ لَقَدْ کِدْتَ تَرْکَنُ إِلَیْهِمْ شَیْئًا قَلِیلًا» و «لَقَدْ أُوحِیَ إِلَیْکَ وَ إِلَی الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکَ لَئِنْ أَشْرَکْتَ لَیَحْبَطَنَّ عَمَلُکَ وَ لَتَکُونَنَّ مِنَ الْخاسِرِینَ» محمد بن عبدالله را عتاب کرده، اما ابوالخطاب این چنین سرزنش نشده است.

کشی پس از نقل این روایت ، با لعن سجاده، وی را از فرقه عُلیائیه می‌خواند و می گوید آنان بهره ای از اسلام ندارند. اعتقاد به برتری ابوالخطاب بر پیامبر اکرم، آن هم با استدلالی این گونه، بیان گر میزان جهالت و انحراف و یا ساده دلی وی است. بیشتر رجالیون شیعه وی را غالی دانسته اند. شیخ طوسی (م ٤٦٠ه. ق ) در جایی او را از اصحاب امام جواد و در جای دیگر او را از اصحاب امام هادی دانسته و در هر دو جا، وی را غالی معرفی کرده است. نجاشی (م ٤٥٠ه. ق ) با ذکر لقب کوفی برای وی، گفته است که امامیه او را تضعیف کرده اند. آیت الله خویی (م ١٤١٣ه. ق ) با اشاره به توثیق وی از سوی علی بن ابراهیم به دلیل اینکه وی را در اسناد تفسیرش ذکر کرده است به دلیل تضعیفی که نجاشی و ابن غضائری درباره وی نقل کرده اند، اعتماد به روایات او را درست نمی‌داند.

۷- محمد بن عبدالله بن مهران
ابوجعفر محمد بن عبدالله بن مهران معروف به ابوجعفر کرخی از اصحاب امام جواد و امام هادی است. بسیاری از منابع، وی را غالی دانسته اند.  گفته شده او عجم  (به قرینه نام پدرش ) و فردی غالی، دروغ گو و فاسد المذهب و فاسد الحدیث بوده است.

نجاشی کتاب های او را این گونه نام می‌برد: الممدوحین و المذمومین، مقتل ابی الخطاب، مناقب ابی الخطاب، الملاحم، التبصره، القباب و کتاب النوادر. نجاشی تنها مطالب کتاب النوادر را به حق نزدیک می داند و می گوید: باقی کتاب های او مطالب نادرستی دارند. وجود کتابی چون مقتل ابی الخطاب و مناقب ابی الخطاب در آثار وی، دلالت بر دل بستگی وی به ابوالخطاب و اثرپذیری وی از او دارد.

منابع:
معجم رجال الحدیث، آیت الله سید ابوالقاسم خویی، جلد ۲۰
پژوهش «شخصیت غالیانه ابوالخطاب و واکاوی مواضع ائمه اطهار در برابر او و پیروانش »، دوفصل نامه علمی پژوهشی تاریخ اسلام، پاییز و زمستان ١٣٩٢
نخستین مناسبات فکری تشیع، سید محمدهادی گرامی، تهران: دانشگاه امام صادق، ١٣٩١

/۶۲۶۲

 
کد خبر 1534013

در چند ماه گذشته، شایعات زیادی پیرامون نحوه کنترل کروناویروس توسط چین منتشر شده است.
نیو صدر: ماه‌هاست که از شیوع کروناویروس احتمالا در ووهان چین می‌گذرد. ویروسی که در سرتاسر دنیا پخش شد و در ابتدای پاندمی برای چین هم مشکلات زیادی به وجود آورد. مشکلاتی که البته الان برای چین هم اکنون به حداقل رسیده است.

آمارهای دو رقمی مبتلایان و تصاوری که از جشن‌های مختلف در چین منتشر می‌شود نشان می‌دهد که این کشور یکی از موفق‌ترین کشورها در زمینه کنترل پاندمی بوده است. موفقیتی که باعث شد تا بسیاری به سناریوهای توطئه روی بیاورند، سناریویی بسیار ساده؛ چینی‌ها خودشان کروناویروس را ساخته‌اند و به همین دلیل راهکار مقابله با آن را می‌دانند.

اما به نظر می‌رسد اصل ماجرا بسیار پیچیده‌تر باشد؛ لی جیانان خبرنگار «‌سی‌ام‌جی» چین علت این موفقیت را مدیریت درست کرونا در این کشور می‌داند، او در این رابطه به خبرآنلاین می‌گوید: «به تصاویری که رسانه‌های آمریکایی منتشر کردند، نگاه کنید. افراد زیادی در ساحل ایستاده‌اند که دور هم جمع شدند و هرکاری دوست دارند می‌کنند. حتی گاهی به پلیس هم واکنش نشان می‎دهند. شاید فکر کنند که حق فردی آن‌ها این است که آزادانه بدون کنترل دولت هرکاری می‌خواهند بکنند. به نظر من این فرق اصلی چین با کشورهای غربی است، فکر نمی‌کنم در این کشورها دولت بتواند مردم را در خانه نگه‌ دارد. اما در چین ما خودمان می‌خواهیم که در خانه بمانیم، برای مثال اگر به مادر و پدر من بگویند که برای سلامت خودشان و دیگران از خانه خارج نشوند، آن‌ها حتما این کار را انجام می‌دهند.»

مشروح گفت‌وگو خبرآنلاین با لی جیانان در کافه خبر را اینجا بخوانید:

تقریبا هشت ماه از مصاحبه قبلی با شما می‌گذارد و حالا به نظر می‌رسد چین یکی از موفق‌ترین کشورها در کنترل پاندمی بوده است، آن هم در حالتی که کشورتان جمعیت بسیار زیادی دارد. فکر می‌کنید اصلی‌ترین دلیل این موفقیت چه بود؟

فکر می‌کنم اولین اقدام بسیار مهم در این موفقیت، مدیریت خوب بود. شاید شنیده باشید در شهر چینگ‌دائو با ۱۱ میلیون جمعیت، تمام شهروندان در پنج روز تست پی‌سی‌آر دادند. من اینجا زندگی می‌کنم اما اخبار چینی زیادی خواندم که فهمیدم چگونه در مقابله با کرونا ایستادند. فرض کنید شما در ساختمانی در چین زندگی می‌کنید، مدیر این ساختمان در تمامی آپارتمان‌ها را می‌زند و ساکنین خارج از خانه پزشکان و پرستانی را می‌بینند که با تمام تجهیزات هر روز هفته و هر ساعتی آماده انجام آزمایش هستند. همچنین انجام این آزمایش‌ها رایگان است. مورد شهر چینگ‌دائو به خوبی نشان می‌دهد که مدیریت به چه شکلی انجام شده است.

البته بعد از مدیریت خوب، میل مردم دومین دلیل این موفقیت بود. خیلی‌ها در هنگام روز محل کار بودند، اما شب هر ساعتی هم که باشد به انجام تست پی‌سی‌آر می‌روند.

پس فکر می‌کنید دلیل اصلی موفقیت چین در کنترل کرونا آزمایش زیاد بیماری بود؟

علم نشان داده است که تست پی‌سی‌آر بهترین روش برای تشخیص بیماری افراد است.

اما کشورهای دیگری در اروپا و آمریکا هم چنین آمار بالایی در تست کرونا داشتند، چه چیزی چین را از این کشورها متفاوت می‌کند؟

فکر کنم این بخاطر نحوه مشارکت مردم باشد، مردم در این رابطه خیلی مهم هستند. از شما این سوال را بپرسم، اگر تست پی‌سی‌آر شما منفی باشد، آیا باز هم حاضر هستید که برای ۱۴ روز در خانه بمانید؟ به نظر من این نوع رفتارها خیلی مهم هستند و در این تفاوت نقش دارند.

به تصاویری که رسانه‌های آمریکایی منتشر کردند، نگاه کنید. افراد زیادی در ساحل ایستاده‌اند که دور هم جمع شدند و هرکاری دوست دارند می‌کنند. حتی گاهی به پلیس هم واکنش نشان می‎دهند. شاید فکر کنند که حق فردی آن‌ها این است که آزادانه بدون کنترل دولت هرکاری می‌خواهند بکنند. به نظر من این فرق اصلی چین با کشورهای غربی است، فکر نمی‌کنم در این کشورها دولت بتواند مردم را در خانه نگه‌ دارد. اما در چین ما خودمان می‌خواهیم که در خانه بمانیم، برای مثال اگر به مادر و پدر من بگویند که برای سلامت خودشان و دیگران از خانه خارج نشوند، آن‌ها حتما این کار را انجام می‌دهند.

من تصویری از تیانجین دیدم که در آن چند نفر مبتلا شده بودند و در یک ساختمان، همسر خانواده‌ای چون دیر از کار رسیده است آن ساختمان بسته شده و او با فاصله با همسرش سلام می‌کند. این رفتاری است که اکثر مردم چینی انجام می‌دهند و این اهمیت خیلی زیادی دارد.

البته برخی تصاویر دیگر هم از چین منتشر شد که مردم دور هم جمع شده بودند، برای مثال تصویری از ووهان منتشر شد، این عکس واقعی بود؟ چطور چنین اتفاقی در چین رخ داد و باز هم ویروس پخش نشد؟

فکر کنم به جشن دبیرستان ووهان اشاره می‌کنید که صدها نفر در یک استادیوم جمع می‌شوند، من مطمئن هستم که این واقعی بود و در ووهان چنین اتفاقی رخ داده است. یادتان باشد بار قبل که صحبت کردیم ووهان مرکز پاندمی در چین بود، اما آن مراسم زمانی رخ داد که عدد مبتلایان در این شهر به صفر رسید و این صفر واقعی است چراکه از اول پاندمی نیروهای سلامت از مناطق مختلف به ووهان رفتند و در پایان تعداد مبتلایان در این شهر واقعا صفر شد چراکه پشت سر هم از همه شهروندان تست گرفته شد.

این دوره زمانی برای ووهانی‌ها خیلی سخت گذشت، شاید از بیرون بگویید سه ماه زمان کمی است اما نیروها و کارمندان ووهان برای ۱۰۰ روز ۲۴ ساعت کار کردند. بعد هم که آمار به صفر رسید این شهر برای مدتی قرنطینه بود تا چک نهایی صورت بگیرد. به همین دلیل می‌گویم تست پی‌سی‌آر بسیار مهم است، شاید برخی بگویند با آزمایش زیاد تجهیزات تلف می‌شوند اما این کار واقعا ضروری است.

همین حالا در فرودگاه شانگهای ۴۵۰۰ نفر قرنطینه شدند، تصور کنید یک یا دو بیمار در این فرودگاه پیدا شدند و بعد کل کارمندان آن فرودگاه خودشان را برای ۱۴ روز قرنطینه کردند و در این مدت چندین بار تست پی‌سی‌آر دادند.

شهرهایی در چین وجود دارند که اصلا با کرونا درگیر نشدند، در حالی که ویروس از چین به آمریکا هم رسید. چطور چنین چیزی رخ داد؟

بله، مثلا شهری که من در آن بودم از ووهان بسیار دور است و تاکنون دو مبتلا داشته است. شهر من بسیار کوچک است، اگر من به کرونا مبتلا شوم تمام جاهایی که رفتم را اعلام می‌کنم بعد اپلیکشینی هست که اعلام می‌کند یک بیمار به این مناطق رفته است و اگر آنجا بودید، تست رایگان کنید.

این ردیابی با سیستم بلیت‌ها شروع می‌شود، مثلا اگر سوار قطار یا هواپیمایی بشوید صندلی شما معلوم می‌شود و بعد با همه مسافران تماس گرفته می‌شود  تا از آن‌ها تست گرفته شود. در پایان همه چیز درباره تست پی‌سی‌آر است.

فکر می‌کنید که برخورد سختگیرانه دولت چین چقدر در کنترل پاندمی در چین تاثیر داشت؟

برای مثال دولت ایران اعلام کرد برای این دوهفته یک تعطیلی نصفه‌ونیمه وجود دارد، اما کاری دولت چین انجام داد بسیار سختگیرانه‌تر بود. دفعه پیش که صحبت کردیم سال نوی باستانی چینی‌ها بود اما آن زمان بسیار بسیار سختگیرانه برخورد کردند. آن زمان در شهر من هیچ مورد ابتلایی وجود نداشت اما باز هم قرنطینه فردی در آن شهر اجبار بود.

حدود چهارماه پیش چین اعلام کرد که بالاخره آمار مبتلایان ه صفر رسیده است، آن زمان سختگیری‌ها قطع شد. حالا هم هر شهری آزمایش کسی مثبت شود، آن شهر قرنطینه می‌شود.

به طور کلی به نظرم نحوه‌ای که دولت و مردم چین شیوع کروناویروس را کنترل کرد، مشابه همان کاری است که با اقتصاد انجام شد. من به عنوان یک چینی حاضر هستم انرژی خودم را صرف بهتر شدن زندگی و کشورم کنم.

بار پیش که صحبت کردیم سناریوهای توطئه زیادی وجود داشت که چینی‌ها خودشان ویروس را درست کرده‌اند، هنوز هم این حرف‌ها وجود دارد. فکر می‌کنید علت وجود چنین سناریوهایی درباره چین چیست؟

این موضوع خیلی جالب است،  در ابتدای پاندمی آمریکایی‌ها چین را مقصر اعلام کردند بعد آزمایش‌های مختلف نشان دادند که شاید محل شیوع ویروس کشور دیگری باشد. همچنین ماه پیش یک خبر جالبی دیدم که در خون یک بیماری در ایتالیا قبل از ووهان در آبان ماه کروناویروس وجود داشته است. این به طور واضح نشان می‌دهد که شاید محل شروع پاندمی چین نباشد، البته من دانشمند نیستم و نمی‌دانم پاندمی از کدام کشور شروع شده است.

فکر می‌کنم مقصر اصلی ایجاد این سناریوهای توطعه آمریکا و مسائل سیاسی است. می‌بینید که چقدر اوضاع در این کشور به هم ریخته است، به همین دلیل آن‌ها باید دشمن را پیدا کنند تا نگاه جامعه را به سمت دیگری جذب کنند.

اما ببینید بسیاری در دنیا با کاهش آمار کرونا در چین و بازگشایی‌ها در کشور می‌گویند آنها خودشان ویروس را ساخته و درمانش هم می‌شناختند. چه چیزی در ایجاد این نظرات نقش داشته است؟

من فکر می‌کنم این موضوع به طور کلی یک سوتفاهم است. ببینید اولویت  چین رشد اقتصادی است اما در ابتدای شیوه ویروس میزان تولید ناخالص ملی چین به منفی ۶.۸ رسید، این عدد برای یک کشور کوچک مشکلی ندارد اما برای چین این عدد چنین معنایی دارد که در اولین فصل سال میلیون‌ه چینی هیچ درآمدی نداشتند. علت این موضوع جنگ با ویروس بود، شهروندان چینی در خانه می‌مانندند و درآمد آن‌ها یا نصف یا حتی صفر می‌شد. این موضوع نشان می‌دهد که دولت و مردم چین برای کنترل ویروس چه چیزهایی را از دست دادند.

در فصل دو شرایط بهتر شد و حالا در فصل سوم تولید ناخالص ملی به به ۰.۷ درصد رسیده است.  این نشان می‌دهد که این تصورات اشتباه است، چرا باید در بخش اول اقتصاد چین انقدر آسیب ببیند؟

و فکر می‌کنید رسانه‌های غربی در این سوءتفاهم نقش داشتند؟

ببینید اولین مصاحبه من با شما این سوال را داشتید که چرا مردم چین سوپ خفاش خورده‌اند، من گفتم که اصلا چنین سوپی را ندیده‌ام. اما بعد از سه ماه تحقیقی منتشر شد که نشان می‌داد که آن عکس از کشور پرو بود.

دروغ‌های این چنینی زیادی وجود دارد، اولین کشور دنیا در زمینه فناوری کجاست؟ کدام کشور رسانه‌ها را کنترل می‌کند؟ حتی الان هم رسانه‌های غربی بزرگ مثل بی‌بی‌سی، سی‌ان‌ان و … مدعی نمی‌شوند که چین ویروس را ساخته است. اما برخی رسانه‌های نیمه‌رسمی یا خصوصی این اخبار را می‌سازند. این یعنی احتمالا دیگر مسئله دولتی هم نیست و برخی افراد که شاید چین را دوست ندارند یا نمی‌خواهند موفقیت چین در مقابله پاندمی را ببینند، این اخبار را درست می‌کنند.

شاید اگر در کشور دیگری بودم، اطلاعات بهتری برای پاسخ به این سوال داشتم.

درباره واکسن چینی کرونا آخرین خبرها چیست؟‌

خبر آخر این که گروه داروسازی ملی چین و همچنین شرکت سینوواک در حال ساخت واکسن هستند، گروه اول به زودی واکسن را وارد بازار می‌کند. این یعنی تکنولوژی لازم تقریبا آماده است و مرحله سوم آزمایش واکسن هم پایان رسیده است. گروه اول در دوبی همکاری‌هایی دارد به همین دلیل من اطلاعاتی از آن دارم. در دوبی آن‌ها نه تنها مردم چین بلکه مردم از کشورهای مختلف می‌توانند داوطلب شوند. چیزی که متوجه شدم این است که تاکنون این واکسن هیچ اثر جانبی نداشته است.

اولویت اول واکسن سلامت مردم است، این که کسی که واکسن را تزریق می‌کند بخاطر آن با بیماری دیگری روبرو نشود. تاکنون که این واکسن هیچ پیامدی نداشته است و حتی مسئولان بلندمرتبه امارات هم آن را تزریق کرده‌اند.

کسی را می‌شناسید که این واکسن را تزریق کرده باشد؟

بله، چند نفر از دوستان من در دوبی این واکسن را تزریق کرده‌اند و با هیچ اثر جانبی از آن روبرو نشده‌اند. الان فقط به شکل داوطلبانه این واکسن تزریق می‌شود.

و فکر می‌کنید استفاده از این واکسن کی عمومی می‌شود؟

فکر کنم این واکسنی که با همکاری امارات ساخته می‌شود، خیلی زود وارد بازار می‌شود اما خبر ندارم که دقیقا کی این اتفاق رخ می‌دهد. اما آن طور که شنیده‌ام این واکسن بسیار امن است و باید آن را با فاصله ۲۸ روز دوبار تزریق کنید، بعد از آن آنتی بادی تولید شده در بدن چک می‌شود.

در مورد واکسن چینی کرونا هم حرف‌وحدیث‌های زیادی وجود دارد و افرادی می‌گویند واکسن چینی یا روسی را تزریق نمی‌کنند. فکر می‌کنید دلیل وجود این نگاه بدبینانه به واکسن کشور چین چیست؟

من به عنوان یک خبرنگار از رسانه مخصوصا رسانه‌های غربی اطلاعات دارم. آن‌ها قصد دارند که هرچه درباره چین است بد جلوه کند.

بزرگترین شایعه مربوط به برزیل بود، زمانی که وزارت بهداشت این کشور تست واکسن کرونا را قطع کرد و بعد از چند روز همکاری‌ها را ادامه دادند. زمانی که اولین مورد مشکوک دیده شد تمام رسانه‌های غربی تیتر زدند که یک داوطلب واکسن چینی کرونا مرده است. در حالی که در آخر مشخص شد او خودکشی کرده است و ماجرا به واکسن ربطی ندارد، این موضوع را وزارت بهداشت برزیل اعلام کرد. اما برای آن‌ها اصلا مهم نیست، تا اولین مورد مشکوک را دیدند سریع چنین اخباری منتشر کردند. همچنین فکر می‌کنم آمریکایی‌ها هم سهمی از بازار واکسن را می‌خواهند.

من شخصا به واکسن چینی باور دارم چراکه برخی داوطلبان آن را می‌شناسم و حالشان کاملا خوب است.

پس به نظر شما رسانه‌ها دلیل این شایعات هستند؟

 الان سوژه روز کروناویروس است، اگر بحث روز نظامی، اقتصادی و … بود، درباره آن‌ها این کار را انجام می‌دادند. این نحوه کنترل ذهن مردم توسط رسانه‌های غربی است.

فکر می‌کنید که رقابتی که بین شرکت‌ها درباره ساخت واکسن وجود دارد در این اتفاق نقش ندارد؟ چراکه برعکس چیزی که می‌گویید هم دیده می‌شود و مثلا مدتی پیش گفته شد که واکسن آکسفورد مردم را به میمون تبدیل می‌کند!

بله، چراکه قطعا قبل از این که واکسنی بیرون بیاید در سه مرحله آزمایش می‌شود، چطور مردم می‌توانند با تزریق آن افراد به میمون تبدیل می‌شوند؟ من هم باور ندارم که واکسن آکسفورد کسی را به میمون تبدیل می‌کند. ببینید این درست است که سال‌ها باید یک واکسن را آزمایش کرد تا به این نتیجه رسید که واکسنی ۱۰۰درصد مطمئن است، به همین دلیل هم هیچ کشوری چنین چیزی اعلام نکرده است.

به نظر من رقابت برای یک جهان صلح‌آمیز برای درآمدزایی چیز خوبی است، اما الان در یک پاندمی هستیم چرا باید رقابتی وجود داشته باشد؟ واکسن فایزر آمریکا به دمای منفی ۷۰ لازم دارد، اما واکسن چین با دمای ۲ تا منفی ۸ منتقل می‌شود. واکسن فایزر آمریکا برای نجات جان افراد بیشتر به همکاری نیاز دارد، گونه آن واکسن را به کشورهای دیگر منتقل می‌کنند؟ هیچ راهی برای این کار وجود ندارد.

همچنین ما به گروه مبارزه با کروناویروس سازمان جهانی بهداشت ملحق شدیم و اعلام کردیم که برای کشورهای درحال توسعه واکسن آماده می‌کنیم، ایران هم در این کمیسیون وجود دارد. به نظر من در این دوره ما نیاز به اشتراک گذاشتن داریم و نه جنگیدن برای سود اقتصادی و این حق واقعی انسان است.

اما در مورد تجربه‌ای که از ایران در دوره پاندمی داشتید، با توجه با آمار و ارقام کنونی فکر می‌کنید ایران چگونه کرونا را کنترل کرد؟

ببینید تجربه من به دو بخش تقسیم می‌شود، در نوروز من خیابان‌ها و مراکز خرید خالی را دیدم، اما این بخش شرایط فرق کرده است. به نظر من اقتصاد و جنگ با کرونا باید با هم جلو ببرند و فکر نکنم ایران هم بتواند اقتصاد را کاملا کنار بگذارد و به این مشکل برسد.

البته در دوره نوروز افراد کمی دیده می‌شدند که ماسک بپوشند، الان تقریبا همه ماسک می‌پوشند، این تغییر بزرگی است و نشان می‌دهد که ایران ظرفیت تولید تجهیزات حفاظت در برابر کرونا را دارد. این تغییر بزرگ و مهمی است. چون دانشمندان نشان دادند که در صورت پوشیدن ماسک با فاصله‌گذاری اجتماعی احتمال انتقال ویروس بسیار کم می‌شود.

اعداد کرونا در ایران برخلاف چین بسیار بالا رفته‌اند، فکر می‌کنید تفاوت اصلی این دو کشور در کنترل پاندمی چیست؟

شیوه چین برای کنترل ویروس به معنای قرنطینه همه افراد در خانه است، اما این به معنای بیکاری افراد است. فکر کنم با توجه به شرایط اقتصادی ایران بخاطر تحریم‌های آمریکا، تعطیلی کلی غیر ممکن است. چراکه نمی‌توانیم همه اقتصاد قربانی مقابله با ویروس کنیم. از سویی چین وسعت بزرگی دارد و قرنطینه کلی یک شهر قابل تحمل است، اما فرض کنید که به طور کلی تهران را قرنطینه کنیم، این برای همه مردم سخت است.

اول صحبت شما گفتید که در پنج  روز ۱۱ میلیون نفر آزمایش شدند، در ایران از اول پاندمی تاکنون پنج میلیون نفر آزمایش شده‌اند. فکر می‌کنید چه چیزی باعث شد این تعداد آزمایش کرونا را داشته باشد؟

فکر کنم این به صنایع برمی‌گردد، شاید برای پی‌سی‌آر باید تجهیزات بیشتری وجود داشته باشد. مثالی از ماسک‌ها بزنم، زمانی که پاندمی در چین رخ داد از شرکت خودروسازی تا پوشاک همه شروع به تولید ماسک کردند. این یک چرخه صنایع است که در چین وجود دارد و بخاطر آن می‌توانیم تمرکزمان را روی تولید ماسک بگذاریم.

اما فکر کنم دلیل ایران برای کمبود تست عدم همکاری با کشورهای دیگر بخاطر تحریم‌ها باشد، با تحریم‌ها بسیاری از تجهیزات حقوق بشری به ایران منتقل نمی‌شود.

 البته ما اخبار زیادی از نحوه تولید تجهیزات در ایران تولید کردیم و برای مثال به البرز بزرگترین شرکت تولید ماسک رفتیم و به نظر می‌رسد ایرانی‌ها در راستای تولید محصولات بیشتر تغییر کرده‌اند.

به عنوان یک خبرنگار، زندگی شما در دوره پاندمی چقدر تغییر کرد؟

در روزهای ابتدایی نگران بودم چون داروی خاصی نبود و ماسک به سادگی پیدا نمی‌شد، البته در برخی کشورهای توسعه‌یافته هم شرایط همین بود. اما بعد از دو یا سه ماه دیدم که ایران محصولات داخلی زیادی تولید می‌کند. نه این که الان زندگی به شرایط عادی برگشته است، اما با ماسک می‌توانیم کارهای بیشتری انجام بدهیم.

به نظر من برای ایرانی‌ها هم شرایط این بود و الان همه عادت کردند که ماسک بپوشند. با تعطیلی دو هفته‌ای دولت فکر کنم شرایط بهتر می‌شود. فکر کنم این زمستان سخت است، اما امیدوارم این زمستان آخرین زمستان سخت باشد.