مدیرالنفیسه

#پندانه
حاجی نوری داستانی را در دارالسلام ذکر کرده است.
عابدی سال ها مشغول عبادت بود. در عالم رویا به او خبر دادند که خداوند مقدر فرموده تا نصف عمرت فقیر باشی، نصف دیگر غنی؛ حال اختیارش با خودت است که نصف اول را انتخاب کنی یا دوم را.
در عالم رویا گفت:
زن صالحه عاقله ای دارم؛ با او مشورت می کنم…

زن گفت: نصف اول را غنی انتخاب کن.
از فردا شروع به زیاد شدن نعمت شد. زن گفت:
ای مرد وعده خداست، همین طور که خدا نعمت می دهد، تو هم انفاق کن.
از این طرف می آمد از آن طرف می داد.
نصف عمرش گذشت. منتظر است فقر بیاید، اما سال ها گذشت و فرقی نکرد. همین طور نعمت خدا بر او جاری ماند.
عرض کرد پرودگارا
چه طور شد…
به او خبر دادند، تو تشکر کردی ما هم زیاد کردیم.

لئن شکرتم لازیدنکم
شکر مال انفاق آن است

چنانچه کفرانش روی هم گذاشتن اموال است.
? قلب قرآن، ص 105