مدیرالنفیسه

علل دروغگویی در کودکان(2)

ااهمیتی ندارد زمانی که مچ فرزندتان را وقتی دروغ می گوید بگیرید چقدر احساس عصبانیت، آزردگی یا دلخوری می کنید، مهم این است که همیشه به او با آرامش و شیوه ای سنجیده پاسخ دهید، به جای روش هیجانی واکنشی “چطور می تونی به من دروغ بگی؟ هرگز دوباره به تو اعتماد نخواهم کرد!”.

زمانی که بیش از حد هیجانی واکنش نشان می‌دهیم، باعث می‌شود فرزندانمان به رفتار غیر منطقی ما توجه کنند و گاهی آنها را از مسئولیت پذیری فردی در قبال رفتارشان باز دارد.

علاوه بر این، مهم است که با اعمال عواقب نامتناسب و نامناسب که سازگار با شرایط نیستند واکنش افراطی نشان ندهید: “تا یک ماه حق نداری از خانه خارج شوی، از لوازم الکترونیک و ماشین استفاده کنی”.

هرچند اعمال تنبیه ممکن است باعث شود احساس بهتری در لحظه داشته باشید، اما این به فرزندتان کمک نمی کند که از اشتباهش درس بگیرد. معمولا، کودکان ترجیح می‌دهند صرفا: «حرفشان را بزنند». به جای اینکه گفتگویی هدفمند راجع به دلایل و تاثیرهای دروغشان با پدر و مادرشان داشته باشند. اما با صحبت راجع به دروغ است که یادگیری فرزندتان اتفاق می افتد و می توانید بر انتخاب های بیشتر برای رفتاری همواره مسئولانه تاثیر بگذارید.