مدیرالنفیسه

(مردها موجودات قدرتمندی هستند!*

هرچقدر محکم در آغوش بگیریشان اذیت یا تمام نمی‌شوند، زورشان به در کنسروها، وزنه های سنگین و غُرغرهای زنانه خوب می‌رسد. تازه پارک دوبلشان هم از ما بهتر است! مردها پسربچه های قوی‌اند، اما نه آنقدر قوی که بی توجهی را تاب بیاورند! نه آنقدر قوی که بدون دوستت دارم های زنی شب راحت بخوابند! نه آنقدر قوی که خیال فردای بچه ها از پای درشان نیاورد! نه آنقدر قوی که زحمت نان پیرشان نکند! مردها پسر بچه های قوی‌اند، که اگر در آغوششان نگیری و ساعت ها پای پرحرفی های پسرکوچولوی درونشان ننشینی، ترک می خورند. و آنقدر مغرورند که اگر این ترک هزار بار هم تمامشان کند، آخ نگویند !… فقط بمیرند! آن هم طوری که آب از آب تکان نخورد و مثل همیشه از سرکار برگردند و شام بخورند … فقط پسر کوچولوی سربه هوای درونشان را می برند گوشه ای از وجودشان دفن می کنند و باقی عمر را جلوی تلویزیون، پشت میز اداره یا دخل مغازه، در حسرتش می نشینند …
هوای “پسر کوچولوهای ریش دار” زندگی‌مان را داشته باشیم، آنها راه زیادی را از پسر بچگی ‌شان آمده اند، تا مرد رویاهای ما باشند! دنیا بدون “دوستت دارم” با صدایی مردانه جای ناامن و ترسناکی ست … دنیا بدون صاحبان کفش های 42 و بزرگتر ردپای خوشبختی را کم دارد