مدیرالنفیسه

من رمز خوشبختی واقعی را یافته‌ام. باید حال را دریابی، نه اینکه همیشه افسوس گذشته را بخوری و فکر آینده باشی. باید قدر لحظاتی را که در اختیار داری بدانی.
مثل کشاورزی: آدم، هم می‌تواند در یک زمین پهناور بذر بپاشد، هم می‌تواند کشاورزی خود را به یک قطعه زمین کوچک محدود کند و از همان نقطه‌ی کوچک نهایت استفاده را ببرد. من هم میخواهم کِشت و کارم را به یک قطعه‌ی زمین کوچک محدود کنم
میخواهم از لحظه لحظه‌ی عمرم لذت ببرم و بدانم که دارم لذت می برم. بیشتر مردم زندگی نمی‌کنند، فقط می دوند. آنها سعی می‌کنند به هدفی دور و دراز دست بیابند، اما در وسط راه چنان از نفس می‌افتند و خسته می‌شوند که اصلا مناظر زیبای محیط آرام اطراف خود را نمی‌بینند. وقتی به خود می‌آیند که پیر و فرسوده شده‌اند و دیگر فرقی نمیکند به هدف‌شان برسند یا نه…!

بابا لنگ دراز
جین وبستر