نخستین نشانه‌ی تمدن در یک فرهنگ چیست؟
وقتی یکی از دانشجویان از “مارگارت مید” پرسید نخستین نشانه‌ی تمدن در یک فرهنگ چیست؟
دانشجو انتظار داشت تا “مید” درباره‌ی سفال یا سنگ آسیاب حرف بزند، ولی “مید” گفت :
نخستین نشانه‌ی تمدن در یک فرهنگِ باستانی استخوان رانی بوده که شکسته شده و دوباره جوش خورده.
“مید” توضیح داد که چنانچه پای شما در یک قلمروی حیوانی بشکند، شما می‌میرید. نمی‌توانید از خطر فرار کنید، برای نوشیدن به رودخانه بزنید یا برای غذا شکار کنید. شما خوراکی هستید برای جانوران پرسه‌زن. هیچ حیوانی با پای شکسته آنقدر دوام نمی‌آورد تا استخوانش جوش بخورد.
استخوان شکسته‌ی رانی که جوش خورده است گواهی‌ست بر اینکه کسی زمان صرف کرده تا با شخص پاشکسته همراهی کند. محل جراحت را بسته، شخص را نگهداری و تیمار کرده تا سلامت و بهبودی پیدا کند.
“مید” گفت: کمک به دیگری در عین دشواری، همان جایی‌ست که تمدن آغاز می‌شود. ما وقتی در اوج شکوفایی خود هستیم که به دیگران یاری می‌رسانیم.