مدیرالنفیسه

نیایش شبانه

خدایا…
وقتی تو از جنس بی نهایتی، پس من چگونه محدود شوم در خود و دنیای خود؟!
من با تو معنا میابم و تو امید می‌بخشی
به ناامیدی های این روزهایم؛
و من چنان در این دریای بیکرانِ رحمتت غرق میشوم که تمامِ ناممکن ها برایم ممکن می‌شوند …
و تمام قفلــها کلیــد …
و تمام آشوبــها،آرامش …

خدایا …
دنیای محدودم را با حضور خودت وسعــت ببخش
تا بدانم وقتی پا به پای تو قدم بردارم؛ به آرامشی خواهم رسید که دیگر بی قراری‌ها سهمِ روزهایــم نمی‌شود …

و من می مانم و خدایــی که بودنش حالِ دلم را خوبِ خوب میکند…