نیایش های شبانه
?
تویِ این شبا تصمیم بگیریم به بد نبودن..
آره ،
اگه خیلی نمیتونیم دلی رو شاد کنیم،
اگه از دستمون برنمیاد که حالِ دلِ کسی رو خوب کنیم،
اگه نمیتونیم با حرفامون یا کارامون دلی رو آروم کنیم ،
اگه نمیتونیم در حقِ کسی خوبی کنیم،
حداقل تصمیم بگیریم از همین شبا به بعد بدی نکنیم در حقِ کسی ..
دلی رو غمگین نکنیم ،
تو زندگیِ کسی دست دراز نکنیم به نیتِ دزدیدنِ آرامِشِش !
آشوب نکنیم دلِ آدما رو ..
اگه قادر نیستیم لبخندی رو لبِ آدما بنشونیم ،
دستِ کم اشکِ چشمشون رو درنیاریم..
اینو درک کنیم و بپذیریم همونقدری که دلمون تو زندگیمون آرامش میخواد،
دیگران هم همونقدر لایقِ آرامشن ..
طوفان به پا نکنیم تو زندگیِ آدما ..
زخم نزنیم ،
اگه آرامشِ از دست رفته ای دارن و کاری ازمون برنمیاد براشون ،
حالِ دلِ ناآرومِشون رو بدتر نکنیم ،
اگه حرفِ حساب بلد نیستیم سکوت کنیم ..
تهِ دلِ کسی رو خالی نکنیم ..
شبایِ قدر رو ، قدر بدونیم برایِ بد نبودن ..
تمرینِ بد نبودن ، خودش اولین قدمه به سمتِ خوب بودن ..
اگه مثلِ من، دوریم تا مرحله ی خوب بودن ،
از یه پله عقب تر شروع کنیم ..
بد نباشیم ،
با دلِ آدما ،
با آرامشِ آدما ،
با زندگیِ آدما ، بد نباشیم ..
یا علی بگیم به این شبها ،
که اسمِ متبرکِش شده چاشنی این شبها ..
که وقتی ده بار خدا رو به اسمِش قسم میدیم دلِ خدا هم بلرزه ،
که نه نیاره تو کارِمون ،
که نشد نذازه جلو پاهامون ..
که نمیذاره هم ..
انقدر که اون منتظر و مشتاقه ،
ما نیستیم..
به خودِش قسم که بیشتر از احتیاجِ ما ، اشتیاقِ اون این عشق رو اداره میکنه ..
خدایا به اشتیاقِت قسمِت میدیم که جز تو احتیاجِمون نباشه به کسی ..
الغَوث یا غیاثَ المُستَغیثین ..
یا علی …