مدیرالنفیسه

واگذاری مسئولیت به کودک از یک سالگی شروع می شود. به بچه ها باید مسئولیت داد و تاییدشون کرد. درحالیکه ما بیشترین ناتوانی را در همین دوران به کودک می دهیم. تازه اگر پدر ومادر درس خوانی باشن خیلی مهربون و خوب باشن، مثلا وقتی بچه میخواد به چیزی دست بزنه هی میگن؛ “دست نزن تو نمیتونی؛ نکن تو کوچیکی، نکن حالا زوده، نکن جیز میشی، اوخ میشی!”

دائم به کودک پیام ناتوانی میدیم، بعد در 15 سالگی وقتی میگیم پاشو فلان کار رو بکن، فرزند میگه نمیتونم. بعد مادر ناراحت میشه و میگه چی میگی؟ یعنی چی نمیتونم. بچه میگه خودت همش میگفتی نمیتونی. کی به من 1 تا 3 سالگی گفت نمیتونی. تو 1 تا 3 سالگی اعتماد به نفس من رو از بین بردی ناتوان بار اومدم الان نمیتونم. حالا میگیم ازدواج کن دیگه نمیشه بگه نمیتونم. میگه نمیخوام. مسئولیت بهش ندادیم و کمکش نکردیم مسئولیتشو انجام بده. حالا یک دفعه می‌خواهیم بذاریمش در مقابل مسئولیت بزرگ مثل همسری و بعد مسئولیت بزرگ تر مثل والدینی خب مسلما نمیتونه. پیام ناتوانی تو ضمیر ناخودآگاهش حک شده.

ضمیر نا خود آگاه کودک مثل موم می مونه موم نرم، هر مهری روش بزنی حک میشه و این تا آخر عمرش باهاش میمونه، نه این که اصلا نمیشه اصلاحش کرد، ولی خیلی سخته.