پادشاه، خود را نماینده تامالاختیار خدا و واسطه میان خدا و مردم جا میزند. این سیاست از چند مزیت برخوردار است:
پادشاه، خود را نماینده تامالاختیار خدا و واسطه میان خدا و مردم جا میزند. این سیاست از چند مزیت برخوردار است:
1- پادشاه به طور مستقیم با خدا در نمیافتد و خودش را ضایع نمیکند!
2- به قدرت مادی و زمینی خود، رنگ معنوی و آسمانی میدهد!
3- نیاز معنوی مردم را مدیریت میکند!
4- برای مردمی که عقلشان در چشمشان است، به تدریج خدای حقیقیِ کمرنگ و نماینده ملموس و محسوس او، یعنی خودش را تا حد جایگزین پررنگ میکند!
5- صندوق انتقادات و شکایات مردم در پیشگاه خدا و نامههای محرمانه مردم را خودش باز میکند و به همهی اسرار و زوایای پنهانی مردم آگاهی و تسلط مییابد!
6- از آنجا که مردم در خیالپردازی و خرافهسازی استادند، به تدریج برای پادشاه جایگاهی میسازند و افسانهها و کرامتهایی میپردازند که خود پادشاه و عواملش عمرا به این درجه از خلاقیت دست پیدا نمیکنند!
? #دموکراسی_یا_دموقراضه
? #مهدی_شجاعی
#پاتوق_النفیسه