ﺧﺪﺍﯾﺎ! ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺩﺍﺩﯼ ﺸﮑﺮ!
یه “فلج قطع نخاعى” از خواب که بیدار میشه منتظره یک نفر بیدار بشه، با خجالت ببرتش دستشویى و حمام و کاراى دیگه شو انجام بده…
میدونى آرزوش چیه؟ فقط یکبار دیگه خودش بتونه راه بره و کاراشو انجام بده…
یه “نابینا” از خواب که بیدار میشه، روشنایى رو نمیبینه، خورشید و نمیبینه،صبح رو نمیبینه.
میدونى آرزوش چیه؟ فقط یکبار فقط یک روز بتونه نزدیکان و عزیزاش و آسمون و زندگى رو با چشماش ببینه…
یه بیمار “سرطانى” دلش میخواد خوب بشه و بدون شیمى درمانى و مسکن هاى قوى زندگى کنه و درد نکشه…
یه “کر و لال” آرزوشه بشنوه و بتونه با زبونش حرف بزنه…
یه “بیمار تنفسى” دلش میخواد امروز رو بتونه بدون کپسول اکسیژن نفس بکشه…
الآن مشکلت چیه دوست من؟
دستتو ببر بالا و از ته قلبت شکرگزارى کن
که از قدیم گفتن
شکر نعمت نعمتت افزون کند
کفر نعمت از کفت بیرون کند
با تمام وجودت از نعمتایى که خدا بهت داده استفاده کن.
تو خیلى خیلى خوشبختى، غر نزن، ناشکرى نکن.
ﺧﺪﺍﯾﺎ!
ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺩﺍﺩﯼ ﺗﺸﮑﺮ!
ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻧﺪﺍﺩﯼ ﺗﻔﮑﺮ!
ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﮔﺮﻓﺘﯽ ﺗﺬﮐﺮ!
ﮐﻪ:
ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺕ ﻧﻌﻤﺖ!
ﻧﺪﺍﺩﻩ ﺍﺕ ﺣﮑﻤﺖ!
ﻭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺕ ﻋﺒﺮﺕ ﺍﺳﺖ!