مدیرالنفیسه

بعضی ها آمده اند
که معجزه یِ زندگیِ آدم باشند …
می آیند که وسطِ بدبختی های روزمره ات ،
برای لحظاتی هم که شده
پَرت شوی وسطِ خوشبختی …
می آیند که حتی وقتی از دردهایت برایشان حرف میزنی ، از اینکه او را داری که اینطور دو جفت گوش شده برای شنیدنِ حرف هایت ،
کِیف کنی و یکهو دردهایت فراموشت شوند …
اصلا بعضی ها آنقدر با خودشان معجزه می آورند که اگر یک روز نباشند ، همین نبودنشان می شود بزرگ ترین دردِ زندگی …