مدیرالنفیسه

چرا به خودمان دروغ می‌گوییم؟

برای پرهیز از احساساتی که پذیرفتن واقعیت در ما ایجاد می‌کنند.
به جای روبه رو شدن با حقیقت، ما منتظر می‌مانیم تا تخیلاتمان حقیقت یابند و این گونه از حقایق زندگی‌مان اجتناب می‌کنیم. با انتظار کشیدن برای تبدیل واقعیت به چیزی غیر واقعی، ما به خودمان درباره‌ی عزیزانمان، خودمان و زندگی دروغ می‌گوییم.
ما رنج می‌کشیم زیرا با واقعیت می‌جنگیم، جنگی که همیشه در آن بازنده‌ایم

دروغ هایی که به خودمان می‌گوییم برای ما نامریی‌اند. از این رو، به درمانگری نیاز داریم که به ما در دیدن آن دروغ‌ها و خسارتی که وارد کرده‌اند، کمک کند. آنگاه تازه می‌توانیم با حقایقی که از آنها اجتناب می‌کردیم روبه رو شویم.
هنگامی که خیال را رها کنیم، با واقعیت روبه رو می‌شویم؛ و با پذیرفتن احساساتمان و واقعیت آن‌طور که هستند، نه تنها خود واقعی‌مان را کشف می‌کنیم، بلکه دنیا را آن طور که هست در می‌یابیم. به این ترتیب، می‌توانیم به دنیا و حقایقی که آشکار می‌کند وارد شویم.

📝 دروغ‌هایی که به خود می‌گوییم
جان فردریکسون